|
2. ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ 254/2019 ΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΙΚΩΝ
Ως εκ των ανωτέρω εκτεθέντων και δη στην ιστορική ενότητα της παρούσης «Α. ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΙΚΩΝ» και σε αντίθεση με όσα οι αντεναγόμενοι ισχυρίζονται πολλάκις στην αγωγή τους, με γνωρίζουν αμφότεροι πάρα πολύ καλά και μάλιστα πάρα πολλά χρόνια.
Επιπρόσθετα τούτο προκύπτει από τα δημόσια έγγραφα που και οι ίδιοι επικαλούνται της Πολεοδομίας Ρόδου και από τις ίδιες τις δικές τους προς τούτο αντιφατικές δηλώσεις τους στην αγωγή τους.
Όσον αφορά πρωτίστως τον αείμνηστο σύζυγο και πατέρα τους αντίστοιχα της πρώτης και του δεύτερου αντεναγόμενου, ουδέποτε υπήρξε κάποιου είδους προσβλητική η άλλη αναφορά μου, πέραν του γεγονότος ότι ήταν Ιταλός κατακτητής και εργολάβος δημοσίων έργων κύρια οδοποιίας.
Δεν έκανα ποτέ κανένα σχόλιο για την εντιμότητα του και δεν πρόσβαλα ποτέ τη μνήμη του. Ας μην επικαλούνται κάτι τέτοιο και μάλιστα ατεκμηρίωτα.
Το ότι προσβάλλονται οι αντεναγόμενοι με την αναφορά μου αυτή και ότι τους χαρακτηρίζω ως κατάλοιπα της Ιταλικής κατοχής, είναι δικό τους θέμα το ότι τους χαρακτηρίζω με κάτι που πραγματικά είναι και το καθομολογούν και οι ίδιοι.
Αν τώρα, πιθανόν δεν είναι εύηχος, ο συγκεκριμένος αληθινός χαρακτηρισμός, δεν ευθύνομαι εγώ για αυτό.
Κατά το λεξικό: κατάλοιπο = το υπόλοιπο, απομεινάρι.
Είναι η μοναδική οικογένεια που απέμεινε στη Ρόδο, των εκδιωχθέντων από τους Ροδίτες, Ιταλών τύραννων κατακτητών.
Ο αείμνηστος σύζυγος και πατέρας των αντεναγομένων δεν ήρθε σε μια ειρηνική εποχή στη Ρόδο, δεν ήρθε σαν τουρίστας.
Ήρθε την εποχή που οι Ιταλοί ήσαν κατακτητές στο νησί και ο ίδιος συνεργάζονταν μαζί τους και έπαιρνε και εκτελούσε δημόσια έργα.
Αυτό είναι γεγονός και καθομολογούμενο από τους ίδιους.
Το ότι ο δεύτερος αντεναγόμενος είναι γόνος Ιταλού κατακτητή και αυτό είναι ένα γεγονός που και ο ίδιος δεν το απαρνιέται.
Δεν λέει δηλαδή ότι ο σύζυγος της μητέρας του δεν ήταν και πατέρας του.
Ψεύδος και συκοφαντία θα ήταν να τον αποκαλούσα γόνο βασιλικής οικογένειας.
Σε κάθε περίπτωση η αναφορά μου στην καταγωγή του δεύτερου αντεναγομένου και στην πνευματική γαλουχία αμφοτέρων των αντεναγομένων, από το καθεστώς των Ιταλών τυράννων κατακτητών, έχει να κάνει με κατάδειξη και όχι με προσβολή.
Έχει να κάνει με την κατάδειξη της γαλουχίας τους και τον τρόπο σκέψης τους και δεν αναφέρεται, ως προσβολή, αλλά ως πραγματικό γεγονός.
Καμία πρόθεση απαξίωσης και μείωσης.
Αλλά, απλή αναφορά στην πραγματικότητα.
Οι αντεναγόμενοι επικαλούνται τον σεβασμό που απολαμβάνουν από την κοινωνία της Ρόδου.
Δεν τεκμηριώνουν όμως και τα όσα επικαλούνται. Απλά αυτοεπαινούνται.
Ο σεβασμός δεν αγοράζεται, κερδίζεται.
Τα σχόλια και οι χαρακτηρισμοί που έχω ακούσει επαναλαμβανόμενα, κυρίως για την πρώτη αντεναγόμενη είναι: «έχεις μπλέξει, σιχαμένη, ελεεινή».
Με τις ανωτέρω αναφερόμενες ενέργειες τους που έχουν υποπέσει στη αντίληψη μου και προσωπικά έχω βιώσει από τους αντεναγόμενους, ως ηθικοί αυτουργοί των όσων έχω υποστεί, καταδεικνύεται ότι έχουν σπείρει τον φόβο στην κοινωνία της Ρόδου και έχει πληρωθεί ο χρόνος να απολάψουν τους καρπούς που έσπειραν.
Σελίδες 7-9
Δεν κομίζουν κανένα τεκμήριο των όσων αποποιούνται.
Απλά αποποιούνται και αυτοεπαινούνται.
Μάλιστα, απελπιστικά και επαναλαμβανόμενα.
Δεν έχω καμία εμπάθεια στους Ιταλούς, με τους οποίους είχα εμπορικές συνεργασίες την δεκαετία του ογδόντα (80) και η πρώτη μου κοπέλα, αμέσως μόλις απολύθηκα από τον στρατό, ήταν μια πανέμορφη και πρόσχαρη Ιταλίδα.
Όσον αφορά τα περί εκβιασμού μου, εδώ ισχύει το:
«φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης».
Στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης του αρχιτέκτονα μηχανικού Νίκου Σαββόπουλου (σχετικό 03 α΄ της ΑΚ-Μ, 5η σελίδα) αναφέρεται στην 2η περίπτωση αξιοποίησης του κτιρίου της 80Α ΚΜΓΡ, ότι εάν το κτίριο δεν έχει την απαιτούμενη απόσταση από τον άξονα της Εθνικής οδού, και σε αυτήν την περίπτωση εμπίπτει, όπως βεβαιώνει η Πολεοδομία (σχετικό 04 ι΄), τότε οι οριζόντιες ιδιοκτησίες της 80Α ΚΜΓΡ τροποποιούνται ως προς το σχήμα και την θέση τους, ενώ οι μελλοντικές οριζόντιες ιδιοκτησίες της «ΠΥΓΜΗ ΡΟΔΟΥ ΕΠΕ» παραμένουν στη θέση τους και αξιοποιούνται πλήρως, όπως διαφαίνεται και στο σχεδιάγραμμα που την συνοδεύει, (σχετικό 03 β΄ της ΑΚ-Μ)
Από πού προκύπτει το συμφέρον και ενδιαφέρον μου για να εκβιάσω τους αντεναγόμενους;
Όσον αφορά τα περί της νομιμότητας του κτιρίου τους, δεν κομίζουν και κανένα δημόσιο έγγραφο περί της νομιμότητας του, αλλά απλά το δηλώνουν.
Σελίδα 10
5646/18-10-1996 είναι ο αριθμός πρωτοκόλλου αιτήσεως της 246/98 οικοδομικής άδειας.
Δεν αναφέρω ότι είναι πλαστογραφημένη το όλο σώμα αυτής, αλλά το τοπογραφικό σκαρίφημα της και αυτό είναι οφθαλμοφανές, για να μην καταδειχθεί η προσκείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση και να αναζητηθεί από την Πολεοδομία η ελλιπής ενδεικνυόμενη απόσταση της, (σχετικό 02 ιγ΄ της ΑΚ-Μ) με αποτέλεσμα να καταστεί αδύνατη η έκδοσης της.
Ο δεύτερος αντεναγόμενος είναι ο ηθικός αυτουργός όχι μόνο επειδή είναι ο τελευταίος ιδιοκτήτης και τελικός ωφελούμενος, αλλά και διότι είναι εξ αρχής και ο εργοδότης του κτιρίου, όπως προκύπτει από τα συνοδευτικά έγγραφα της οικοδομικής άδειας και δη το τοπογραφικό διάγραμμα της (σχετικά 02 γ΄ & δ΄ της ΑΚ-Μ).
Επιπρόσθετα ο ίδιος ο δεύτερος αντεναγόμενος αναφέρεται στην σελίδα σαράντα (40) της αγωγής των αντεναγομένων, ότι δια του από 30 Ιανουαρίου 2003 συμφώνησε να αναγερθεί το κτίριο με δικά του έξοδα, ενώ στην παρούσα αντικρουόμενη σελίδα δέκα (10) δηλώνει ότι το αγόρασε.
Όλες όμως οι ανωτέρω αντιφατικές – διαφορετικές δηλώσεις του, καταδεικνύουν ότι είναι ο κύριος ιδιοκτήτης εξ αρχής του συγκεκριμένου αυθαίρετου κτιρίου.
Τα λοιπά επαναλαμβανόμενα αναφερόμενα περί της καταγωγής των αντεναγομένων έχουν ήδη απαντηθεί ανωτέρω, όμως οι ίδιοι τα αναμασούν και οι ίδιοι δηλώνουν:
«… Ταυτόχρονα προσβάλλουν τόσο εμάς όσο και τον εκλιπόντα σύζυγο και πατέρα μας, αφού αποκαλούν υποτιμητικά τον τελευταίο «ιταλό κατακτητή», και τον δεύτερο ενάγοντα «γόνο ιταλού κατακτητή», με σκοπό να μας μειώσουν και να μας απαξιώσουν, τόσο εμάς αυτοτελώς όσο και την οικογένεια μας εν γένει, αφού η έννοια του «κατακτητή» συνδέεται με άτομα που υπήρξαν εν καιρώ πολέμου στο νησί και φέρονταν με το ήθος και την ιδιοσυγκρασία του κατακτητή, ήτοι ασκούσαν εξουσία υπό την επίβλεψη βίας και ενεργώντας υπό το δίκαιο του πολέμου, οι δε συνεργαζόμενοιμε αυτούς ήταν προδότες της χώρας».
Οι αντεναγόμενοι εξωθούν άλλους σε παρανομίες και αυτό προκύπτει από το ιστορικό του κτιρίου του δεύτερου αντεναγόμενου στην 80Α ΚΜΓΡ, όπως περιγράφεται ανωτέρω σε άλλες ενότητες της παρούσης και κυρίως στην αγωγή μου κατά του Ιωάννη Μανουσέλη, ενιαίο περιεχόμενο της παρούσης.
Όσο για την θυγατέρα τους και αδελφή τους, πέραν του ότι ήταν προϊσταμένη της Πολεοδομίας και αυτό είναι γεγονός, έχω ακούσει και ο ίδιος το έχω δηλώσει αυτό, ότι φημολογείται στο νησί ότι ξεχωρίζει από τους αντεναγόμενους.
Σελίδα 12
Είναι ανθρώπινο, είναι φυσιολογικό και ο Πέτρος απαρνήθηκε τον Χριστό «πριν αλέκτωρ λαλήσει».
Η σχέση τους με τους Ιωάννη Μανουσέλη και τον Αχμέτ Καπακλή, είναι άρρηκτη, μακροχρόνια και πολύ προσοδοφόρα για τους ίδιους και αρκεί να ανατρέξετε στην 246/98 (σχετικό 02 ε΄ της ΑΚ-Μ) οικοδομική άδεια, στα υπ’ αριθμόν 1600/2009 (σχετικό 02 β΄ της ΑΚ-Μ) & υπ’ αριθμόν 6844/2019 (σχετικό 01 β΄) Πιστοποιητικά Ιδιοκτησίας του Κτηματολογίου Ρόδου.
Σχετικά με την απάρνηση τους περί του ελέγχου των δημόσιων και δημοτικών αρχών και καταστημάτων, απαντώνται κατωτέρω.
«… Πολλώ δε μάλλον ποτέ δεν μεθοδεύσαμε την υφαρπαγή της περιουσίας του πρώτου εναγόμενου, δε γνωρίζουμε τι είδους προβλήματα έχει με τη Δ.Ο.Υ. και το ΙΚΑ, αλλά δε μας αφορούν και ούτε σχετιζόμαστε με αυτά…».
Μέσα σε τρις (3) γραμμές φιλοδοξούν να αποποιηθούν, ως ηθικοί αυτουργοί, τα όσα εδώ και δύο δεκαετίες διαδραματίζονται στα συγκεκριμένα δημόσια καταστήματα και είναι παρανομίες και μόνο παρανομίες εις βάρος μου, με σκοπό την εξαθλίωση μου και την βιολογική εξολόθρευση μου, ώστε να υφαρπάξουν την ιδιοκτησία μου, για να νομιμοποιήσουν την παράνομη δική τους.
Επαναλαμβάνονται.
«… Τέλος δεν είμαστε «κατάλοιπα της ιταλικής κατοχής», όσο υποτιμητικά ακούγεται ο εν λόγω χαρακτηρισμός, είμαστε έλληνες ιθαγενείς και πολίτες καθ’ όλα νόμιμοι, εργαζόμενοι έντιμα και σκληρά όλα αυτά τα χρόνια, όντας επιχειρηματίες που ως επί το πλείστον έχουμε αδικηθεί και όχι ευνοηθεί από την ελληνική πολιτεία.»
Μόνοι του δηλώνουν ότι υποτιμητικά ακούγεται ο χαρακτηρισμός κατάλοιπα της Ιταλικής κατοχής, που σημαίνει ότι αναγνωρίζουν, ότι δεν είναι.
Δεν αμφισβητείται ότι είναι Έλληνες ιθαγενείς.
Αυτό δεν αποκλείει και ότι είναι κατάλοιπα της Ιταλικής κατοχής, από σύζυγο Ιταλό κατακτητή και πατέρα επίσης για την πρώτη και δεύτερο αντίστοιχα, από τους αντεναγομένους.
Δηλώνουν επίσης ότι έχουν αδικηθεί από την Ελληνική πολιτεία.
Όποιος αδικείται, είναι εν δυνάμει εκδικητής.
Λέγεται ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.
Δηλαδή ο εκδικητής μπορεί να περιμένει πολλά έως πάρα πολλά χρόνια για να πάρει την εκδίκηση του και αυτή δεν είναι απαραίτητο να στρέφεται κατά του αδικούντος, ενίοτε στρέφεται προς τα τέκνα των αδικούντων η τα αγαπητά τους πρόσωπα.
Εν προκειμένω κατά παντός Έλληνα Πολίτη, πόσο μάλλον αν αυτός η αυτή εκπέμπει γενικά ωραιότητα, καθαρότητα και διακρίνετε από χαρίσματα και εξυπνάδα.
Σελίδες 13-14
«Οι εναγόμενοι με τα ανωτέρω, ψευδώς και συκοφαντικώς παριστάνουν εμένα τον δεύτερο ενάγοντα ως συμμορία με τον Ιωάννη Μανουσέλη και τον Αχμέτ Καπακλή, οι οποίοι μεθοδεύουμεμε παράνομους τρόπους την υφαρπαγή της περιουσίας τρίτων, και ο οποίος δεύτερος ενάγων απολαμβάνω με κάποιο τρόπο δικαστικής ασυλίας, όντας ασυνεπής στις υποχρεώσεις μου έναντι εργολάβων, ενώ αποκαλούμαι και πάλι υποτιμητικά ως «γόνος ιταλού κατακτητή».»
Πουθενά απολύτως και ποτέ δεν ανέφερα για τον δεύτερο αντεναγόμενο ότι απολαμβάνει με κάποιο τρόπο δικαστικής ασυλίας, όντας ασυνεπής στις υποχρεώσεις του έναντι εργολάβων.
Αυτά τα έχω αναφέρει για τον Ιωάννη Μανουσέλη και εκτίθενται τεκμηριωμένα στην αγωγή μου κατά του Ιωάννη Μανουσέλη που Σας προσκομίζω συνοδεία των προτάσεων και σχετικών, ως αναπόσπαστο περιεχόμενο, της παρούσης.
Ο δεύτερος αντεναγόμενος δεν ενεργεί εκείνος άμεσα, αλλά παρασκηνιακά και σε αυτόν καταλήγουν οι εξαπατήσεις του Ιωάννη Μανουσέλη.
Έχει αναφερθεί πολλάκις και τεκμηριωμένα στην παρούσα και στην αγωγή μου κατά του Ιωάννη Μανουσέλη ότι το κτίριο του δεύτερου αντεναγόμενου στην 80Α ΚΜΓΡ, ότι αποκτήθηκε η συγκεκριμένη μερίδα από τον Ιωάννη Μανουσέλη με εξαπάτηση, χωρίς να την πληρώσει (σχετικό 01 α΄ της ΑΚ-Μ) και αμέσως την μεταβίβασε στον Αχμέτ Καπακλή (σχετικό 02 β΄ της ΑΚ-Μ), προκειμένου να την διασφαλίσει από την συντηρητική κατάσχεση που αιτήθηκε ο πωλητής και για δεύτερη φορά εξαπάτησε ο Ιωάννης Μανουσέλης και για την συγκεκριμένη του ενέργεια του επιβλήθηκε η ποινή φυλάκισης των τριών (3) ετών, (σχετικό 01 α΄ της ΑΚ-Μ).
Το συγκεκριμένο δε κτίριο περιήλθε στον δεύτερο αντεναγόμενο από προσημειώσεις ευτελών ποσών.
Η δε 246/98 (σχετικό 02 ε΄ της ΑΚ-Μ) οικοδομική άδεια του συγκεκριμένου κτιρίου εκδόθηκε στο όνομα του Ιωάννη Μανουσέλη, μεταβιβάστηκε στον Αχμέτ Καπακλή και κατέληξε στον δεύτερο αντεναγόμενο.
Τι άλλο χρειάζεται για να αποδειχθεί ότι ο δεύτερος αντεναγόμενος υφαρπάζει περιουσίες τρίτων μέσω των υποχείριων του Ιωάννη Μανουσέλη και Αχμέτ Καπακλή και ότι οι ισχυρισμοί μου είναι πραγματικοί και αληθείς;
Σχετικά με την αναφορά μου ότι είναι γόνος Ιταλού κατακτητή. Είναι.
Το αναφέρω δε αυτό για να καταδείξω την καταγωγή του και τον τρόπο σκέψης του και όχι υποτιμητικά.
Είναι πρόβλημα του, αν αισθάνεται υποτιμημένος.
Το ίδιο θα έκανα αν ήταν γόνος βασιλικής οικογένειας και χρειαζόταν να καταδείξω την ανάλογη συμπεριφορά του.
Σελίδες 19-20
«Όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα είναι ψευδή, συκοφαντικά και δυσφημιστικά και τα αρνούμαστε κατηγορηματικώς. Όπως ήδη πολλάκις ελέχθη ουδέποτε εξεδόθη φωτογραφική απόφαση υπέρ του δεύτερου ενάγοντος, ουδέποτε μεθοδεύτηκε κάποιο σχέδιο ώστε η μερίδα 80 Α να αποκτήσει παρανόμως άδεια ανοικοδόμησης,…».
18-10-1996 Αίτηση έκδοσης της 246/98 οικοδομικής άδειας στην Πολεοδομία Ρόδου, (σχετικό 02 ε΄ της ΑΚ-Μ).
01-04-1997 Έκδοση της υπ’ αριθμόν ΤΥ 2267 απόφασης του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου που χαρακτηρίζει την εκατέρωθεν της 80Α Κτηματολογικής Μερίδας Γαιών Ρόδου περιοχή ως κατοικημένη και ορίζει την οικοδομική γραμμή στο συγκεκριμένο τμήμα της, στα τριάντα (30) μέτρα από τον άξονα της Εθνικής οδού Ρόδου – Λίνδου, (σχετικό 02 η΄ της Κ-Μ).
29-05-1998 Έκδοση της υπ’ αριθμόν ΤΥ 6903 απόφασης του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου, που εγκρίνει την κοινή προσωρινή κυκλοφοριακή σύνδεση οικοπέδων κτημ. Μερ. 80Α γαιών Ρόδου ιδιοκτησίας Καπακλή Αχμέτ… (σχετικό 02 θ΄ της ΑΚ-Μ).
24-06-1998 Έκδοση της 246/24-06-1998 οικοδομικής άδειας στο όνομα του Ιωάννη Μανουσέλη, (σχετικό 02 ε΄ της ΑΚ-Μ).
12-12-2000 Έκδοση της υπ’ αριθμόν ΧΟΠ 5585 απόφασης του Νομάρχη Σάββα Καραγιάννη και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου που ανακαλεί την ανωτέρω αναφερομένη υπ’ αριθμόν ΤΥ 2267/01-04-1997 απόφαση του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου, (σχετικό 02 ι΄ της ΑΚ-Μ).
Εκ των ανωτέρω παρατιθέμενων, τα σχόλια περιττεύουν.
Ωστόσο, ένεκα της προκλητικά επαναλαμβανόμενης επίκλησης των αντεναγομένων ότι η 246/98 (σχετικό 02 ε΄ της ΑΚ-Μ) οικοδομική τους άδεια εκδόθηκε σύννομα, πρέπει να επισημανθεί ότι η υπ’ αριθμόν ΤΥ 6903/29-05-1998 (σχετικό 02 θ΄ της ΑΚ-Μ) απόφαση του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου, που εγκρίνει την κοινή προσωρινή κυκλοφοριακή σύνδεση οικοπέδων της 80Α και 75 Κτηματολογικών Μερίδων Γαιών Ρόδου ιδιοκτησίας Αχμέτ Καπακλή είναι παρανόμως εκδοθείσα, καθώς διά του υπ’ αριθμόν 1301/06-04-2015 (σχετικό 02 ιγ΄ της ΑΚ-Μ) η ίδια υπηρεσία ΔΤΕ Δωδεκανήσου, βεβαιώνει ότι δεν είναι δυνατή η χορήγηση έγκρισης κυκλοφοριακής σύνδεσης στην 80Α ΚΜΓΡ, διότι δεν έχει την απαιτούμενη απόσταση από την παρακείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση, πόσο μάλλον στην 75 ΚΜΓΡ που είναι εγγύτερα της.
Συνεπώς η υπ’ αριθμόν 246/24-06-98 (σχετικό 02 ε΄ της ΑΚ-Μ) οικοδομική άδεια εκδόθηκε παρανόμως, καθώς για την έκδοση της προσκομίστηκε η υπ’ αριθμόν ΤΥ 6903/29-05-1998 (σχετικό 02 θ΄ της ΑΚ-Μ) απόφαση του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου, η οποία δεν ήταν δυνατόν να εκδοθεί, λόγο της υπολειπόμενης απόστασης των μερίδων 80Α & 75 από την παρακείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση.
«Πρέπει να εξεταστεί από την Ελληνική Πολιτεία η ήδη εκδηλωμένη, μα κυρίως η εν δυνάμει υποθαλπόμενη, εκδικητικότητα των αντεναγομένων, με βάση την δήλωση τους ότι έχουν αδικηθεί από το Ελληνικό κράτος, σε σχέση με τον απόλυτο παρασκηνιακό έλεγχο που ασκούν στις δημόσιες υπηρεσίες και σε σχέση με την ελλιπή συντήρηση των δημόσιων έργων και δη των γεφυρών του νησιού, μία εκ των οποίων γκρεμίστηκε, αυτή του ποταμού Μάκαρη στο Χαράκι, κόβοντας το νησί στα δύο, εκμαιεύοντας από εμένα την από 23-12-2019 επιστολή μου στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ με θέμα: Εθνικές Ανησυχίες και Προβληματισμοί. Ρόδος: Γέφυρα Μάκαρη (σχετικό 31).
Όμοια περίπτωση είναι το 6ο Δημοτικό σχολείο Ρόδου, για το οποία αναφέρω σχετικά στη σελίδα 17-18 της Προσφυγής Ενώπιον του ΣτΕ, (σχετικά 60 α΄, β΄ & 61 της Π-ΣτΕ)».
(Θωμάς Χ. Σπανός)
Επιπρόσθετα οι αντεναγόμενοι δεν κομίζουν προς τεκμηρίωση και δεν αναφέρονται και σε κάποιον άλλο ο οποίος επωφελήθηκε από την συγκεκριμένη ΤΥ 2267/01-04-1997 (σχετικό 02 η΄ της Κ-Μ) απόφαση για να εκδώσει την οικοδομική του άδεια, το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ισχύος της.
«… είναι ψευδές ότι το κτίριο της μερίδα γαιών Ρόδου 80 Α βρίσκει μοναδική διέξοδο νομιμοποίησης στην υφαρπαγή των ιδιοκτησιών των εναγομένων,…»
Παραπέμπω για του λόγου του αληθές στο σύνολο όλων των εκτιθέμενων στην παρούσα με τις προσκομιζόμενες μετά των προτάσεων και σχετικών της αγωγές μου, όπου εκφράζεται η προς τούτο παροιμιώδης και εκδηλωμένη παρανόμως, επιμονή και εμμονή των αντεναγομένων.
Επιπρόσθετα:
Η 246/98 οικοδομική άδεια έχει λήξη και αδυνατεί αναθεώρησης και επανέκδοσης, όπως βεβαιώνει η Πολεοδομία διά του υπ’ αριθμόν 2440/27-05-2013 (σχετικό Β 02 δ΄ της ΑΚ-ΚΑΠ) και η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου διά του υπ’ αριθμόν ΔΤΕ1301/06-04-2015 (σχετικό Β 02 ε΄ της ΑΚ-ΚΑΠ) η οποία βεβαιώνει ότι δεν είναι δυνατή η χορήγηση κυκλοφοριακής σύνδεσης στην 80Α ΚΜΓΡ, απαραίτητο συνοδό έργο έκδοσης οικοδομικής άδειας.
Για να εκδοθεί πλέον οικοδομική άδεια στο κτίριο της 80Α ΚΜΓΡ πρέπει αυτό να έχει σαράντα πέντε (45) μέτρα απόσταση από τον άξονα της Εθνική οδού Ρόδου – Λίνδου και με το γεγονός ότι δεν μπορεί να κατασκευαστεί κυκλοφοριακή σύνδεση σε αυτό διότι δεν έχει την απαιτούμενη απόσταση από την παρακείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση της Εθνικής οδού Ρόδου – Λίνδου, βρίσκει μοναδική διέξοδο νομιμοποίησης να κατεδαφιστεί το ήμισυ και να οικοδομηθεί η πίσω πλευρά του, όπου η ιδιοκτησία μου, ώστε να υπάρξει και η δυνατότητα δημιουργίας παράπλευρου δρόμου με την Εθνική οδό Ρόδου – Λίνδου, όπως ήδη υπάρχει ατύπως και εξυπηρετεί σήμερα τους επαγγελματίες και τα κτίρια της περιοχής.
Η τεχνική έκθεση πραγματογνωμοσύνης του αρχιτέκτονα μηχανικού κυρίου Νίκου Σαββόπουλου και του σχεδιαγράμματος που την συνοδεύει, τεκμηριώνουν, εκ του περισσού, τα ανωτέρω, (σχετικά Β 02 στ΄ & Β 02 Ζ΄ της ΑΚ-ΚΑΠ).
«… ουδείς είναι υποχείριο εμού του δεύτερου ενάγοντος η της οικογένειας μας εν γένει, ουδέποτε παραποιήσαμε η πείσαμε …… , δεν κατεχόμαστε από αβυσσαλέο μίσος για κανέναν,….. δεν ασκήσαμε κατά του πρώτου εναγόμενου βιαιοπραγίες, κλεψιές, προπηλακισμούς, δολιοφθορές και απόπειρες κατά της σωματικής του ακεραιότητας και της ζωής του….
Δεν γνωρίζουμε καν τους εναγομένους, ούτε καν εξ όψεως, ειδικά η πρώτη εξ ημών, και αισθανόμαστε έκπληκτοι, εξοργισμένοι και ανήμποροι μπροστά σε αυτή την απρόκλητη και απαράδεκτη επίθεση που γίνετε ξαφνικά εις βάρος μας».
Επαναλαμβάνονται απελπιστικά έως γραφικά και κυρίως ατεκμηρίωτα, ευελπιστώντας να εισακουστούν.
Έχουν βάλει το κεφάλι τους στην τρύπα της εθελοτυφλίας τους, για να μην βλέπουν, ότι τους βλέπουνε.
Η τύχη τους είναι όπως της στρουθοκαμήλου που άνοιξε μια τρύπα στο έδαφος και έβαλε το κεφάλι της μέσα για να μην βλέπει το λιοντάρι που ερχόταν κατά πάνω της.
Μόλις ανωτέρω αναφέρθηκε σχετικά με την δήλωση τους, ότι έχουν αδικηθεί από την Ελληνική Πολιτεία, ότι ο αδικημένος είναι εν δυνάμει εκδικητής και μπορεί να περιμένει χρόνια για να πάρει την εκδίκηση του.
Ας αναρωτηθούν κάποιοι ποια μπορεί να είναι αυτή, των αντεναγομένων.
Όσο ποιο αργά έλθει η εκδίκηση τόσο το μίσος φουντώνει και καθίσταται αβυσσαλέο.
Είναι ενδεικτικά τα όσα αναφέρονται στην παρούσα και στις προσκομιζόμενες μετά των προτάσεων και σχετικών αυτής αγωγές μου, ότι έχω υποστεί από τους αντεναγόμενους, ενεργώντας ως ηθικοί αυτουργοί.
Το ανεκδιήγητο είναι, ότι δεν με γνωρίζουν, ούτε καν εξ όψεως.
Σελίδα 20
«Η σύνδεση ημών με όποιες τυχόν ποινικές πράξεις τελέστηκαν από τρίτους εις βάρος των εναγομένων, και κυρίως εις βάρος του πρώτου εξ αυτών, είναι αισχρή συκοφαντία που μας αφήνει το λιγότερο έκπληκτους. Όλα όσα αναφέρονται στο εν λόγω έγγραφο δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα αλλά είναι αποκυήματα της νοσηρής φαντασίας των εναγομένων, καθώς ουδόλως ασχολούμαστε μαζί του και δη με διάθεση να τον καταστρέψουμε, κάτι που δε θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως δεν ισχύει στην αντίστροφη του όψη».
Αναγκαστικά επαναλαμβάνομαι, όπως οι αντεναγόμενοι.
Η σχέση τους με τους Ιωάννη Μανουσέλη, τον Αχμέτ Καπακλή, την συμβολαιογράφο Χρυσάνθη Κώτη, είναι άρρηκτη, μακροχρόνια και πολύ προσοδοφόρα για τους ίδιους και αρκεί να ανατρέξετε στην 246/98 (σχετικό 02 ε΄ της ΑΚ-Μ) οικοδομική άδεια, στα υπ’ αριθμόν 1600/2009 (σχετικό 02 β΄ της ΑΚ-Μ) & υπ’ αριθμόν 6844/2019 (σχετικό 01 β΄) Πιστοποιητικά Ιδιοκτησίας του Κτηματολογίου Ρόδου.
Οι αδικοπραγίες των ανωτέρω έχουν καταδεικνυόμενο στόχο την ιδιοκτησία μου η οποία προσφέρει την μοναδική διέξοδο νομιμοποίησης και αξιοποίησης της ιδιοκτησίας του δεύτερου αντεναγόμενου και αυτό έχει αναφερθεί πολλάκις έως καταχρηστικά στην παρούσα και στις προσκομιζόμενες μετά των προτάσεων και σχετικών της αγωγές μου.
Σελίδες 21-22
Επαναλαμβάνονται απελπιστικά σε σημείο εκλιπάρησης, αποποιούμενοι των ενεργειών τους, ως ηθικοί αυτουργοί, κατά εμού, μάλιστα με απλές αναφορές, στερούμενοι τεκμηρίωσης.
Σελίδες 22-23
«… ούσα μια αξιοσέβαστη προσωπικότητα στην κοινωνία της Ρόδου».
Ο σεβασμός δεν αγοράζεται, αλλά αποκτιέται.
Αυτό που απολαμβάνει και εισπράττει η πρώτη αντεναγόμενη είναι ο φόβος που έχει σπείρει στην κοινωνία της Ρόδου, για το τι θα πάθει, όποιος δεν ακολουθεί τις εντολές της.
Διακατέχεται από σύγχυση περί των αξιών και των άξιων.
Σελίδες 28-29
«Γνωρίζουμε…. από ένα απλό μειδίαμα»
Πρώτα σε αγνοούν. Μετά σε κοροϊδεύουν.
Μετά σε πολεμούν. Μετά τους νικάς.
«… τους οποίους ουδέποτε έχω δει στη ζωή μου και δε γνωρίζω ούτε καν εξ όψεως ποιοι είναι…»
Επαναλαμβάνομαι και εγώ: «… πριν αλέκτωρ λαλήσει».
«… Με όλα τα ανωτέρω …. Ότι υπονομεύουμε την ασφάλεια της χώρας, ότι βασανίζουμε και ταλαιπωρούμε με διάφορες μεθοδεύσεις τους συνανθρώπους μας, …. ότι στήσαμε την ψευδή κατηγορία της αποπλάνησης ανηλίκου σε βάρος 84χρονου συνανθρώπου μας…. ότι η πρώτη εξ ημών είμαι εκδικητική και εμπαθής, ότι ….. Ειλικρινά παρέλκει οποιοσδήποτε περαιτέρω σχολιασμός».
Έχουν απαντηθεί όλα ανωτέρω.
Σχετικά με τον 84χρονο, όμως θέλω να σας παραπέμψω επακριβώς, στην 3η Υποενότητα της ιστορικής ενότητας: «Κ. Γκαίτε: «Δεν γνωρίζεις κανέναν καλά, παρά μόνο αυτούς που σε κάνουν να υποφέρεις».
Σελίδα 30
«Όλα τα ανωτέρω….. προκαλώντας μου ανήκεστο βλάβη».
Μια επαναλαμβανόμενη ατεκμηρίωτη αποποίηση, που καταρρίπτεται από τα προσκομιζόμενα από εμένα στοιχεία προς τεκμηρίωση της παρούσης και τα ίδια τα γεγονότα.
Σελίδα 33
Την απάντηση για όσα στην συγκεκριμένη σελίδα αναφέρονται και αποποιούνται την δίνουν οι ίδιοι στη σελίδα 10 της αγωγής τους και είναι:
«έννοια του «κατακτητή» συνδέεται με άτομα που υπήρξαν εν καιρώ πολέμου στο νησί και φέρονταν με το ήθος και την ιδιοσυγκρασία του κατακτητή, ήτοι ασκούσαν εξουσία υπό την επίβλεψη βίας και ενεργώντας υπό το δίκαιο του πολέμου, οι δε συνεργαζόμενοιμε αυτούς ήταν προδότες της χώρας».
Σελίδα 36
Μια μωρά επανάληψη αποποιήσεων με άξια απάντησης εκείνη που αναφέρεται στο κατοικίδιο μου, τον γάτο μου και αυτό γιατί ήταν μήνυμα που μου έστειλαν και το μήνυμα τους ως ηθικοί αυτουργοί όχι απλά μου το έστειλαν, αλλά και πολλάκις το έχουν επιχειρήσει.
Στο (σχετικό 31 α΄ & β΄) φαίνεται το αίμα φρέσκο.
Σκότωσαν το ζώο στις 16-10-2016 ημέρα Κυριακή και το τοποθέτησαν στο δρόμο μου, που πήγαινα πρωί -πρωί στη εκκλησία με τα πόδια.
Το συμβάν ήταν σε απόσταση ένα χιλιόμετρο περίπου από το σπίτι μου.
Σε καμία περίπτωση ο γάτος δεν επρόκειτο να βρεθεί εκεί.
Το έχουν τοποθετήσει το ζώο με προσοχή. Εάν ήταν από αυτοκίνητο δεν θα ήταν απείραχτο το δέρμα του, θα είχε μώλωπες και τραύματα σε αυτό. Θα είχε ξεκοιλιαστεί.
Μάλιστα για να είναι σίγουροι ότι θα πάρω το μήνυμα το έχουν τοποθετήσει με τρόπο που το αίμα να κυλάει στην ανηφόρα.
Αυτό είναι ορατό και κατανοητό από τις φωτογραφίες που έβγαλα του δρόμου εκείνη τη στιγμή που το είδα, (σχετικά 31 γ΄ & δ΄).
Ούτε και ο στενός ανηφορικός δρόμος επρόκειτο να επιτρέψει σε αυτοκίνητο να έχει ταχύτητα που δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί ο γάτος και να το αποφύγει, πόσο μάλλον που την μικρή ταχύτητα επιβάλλει η στροφή του δρόμου.
Ατυχής η αναφορά και προσπάθεια αποποίησης του συμβάντος.
Έπρεπε να το αγνοήσουν και να το αντιπαρέρθουν.
Σελίδα 37
«Με όσα ενόρκως ανωτέρω κατέθεσε…., διαφθείροντας και χρησιμοποιώντας τις δημόσιες υπηρεσίες, γνωρίζοντας ότι όλα τα ανωτέρω είναι εξ ολοκλήρου ψευδή και ανυπόστατα».
Επί των ανωτέρω αρκεί η με αριθμό πρωτοκόλλου 5379/20-12-2019 (σχετικό 31 ε΄) απάντηση της Υπηρεσίας του Δήμου Ρόδου, όπου από αυτήν προκύπτει ότι ο υπάλληλος της Πολεοδομίας Ανδρέας Γιαννακόπουλος που συνέταξε την υπ’ αριθμόν 2440/27-05-2013 (σχετικό 05 της ΑΚ-Κ) απάντηση της υπηρεσίας του και το όνομα του αναφέρεται επί αυτής, υπέγραψε την παραλαβή της για λογαριασμό του δεύτερου αντεναγόμενου.
Τούτο σας δηλώνω ότι έπραξε παρουσία μου προκλητικά, δηλώνοντας μου εμμέσως πλην σαφώς οι αντεναγόμενοι ότι και η Υπηρεσία Δόμησης είναι δική τους και ότι σε αυτήν κάνουν ότι θέλουν προς απογοήτευση μου και εγκατάλειψη μου να αναζητήσω την γενεσιουργό αιτία και τους ηθικούς αυτουργούς, που είναι οι ίδιοι, των μακροχρόνια δεινών μου που μερικώς εκτίθενται στην παρούσα και τις προσκομιζόμενες, ως ενιαίο περιεχόμενο της παρούσης, αγωγές, συνοδεία των προτάσεων και των σχετικών της.
Επειδή δε, τούτο έκανα θέμα σε καταθέσεις μου αρμοδίως, εικάζω πώς ένεκα τούτου, δεν παρέλαβε και τις υπόλοιπες ο συγκεκριμένος υπάλληλος.
Σελίδες 37-39
Στην 4η Υποενότητα της ιστορικής ενότητας «ΙΑ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ», αναφέρω ότι διά της υπ’ αριθμόν 1188/09-10-2017 (σχετικό 23 α΄) αιτήσεως μου, αιτήθηκα τη χορήγηση νομικής βοήθειας, διορισμού δικαστικού επιμελητή, προκειμένου να κοινοποιήσω στην πρώτη αντεναγόμενη, την απεσταλμένη στην ηγεσία του Αρείου Πάγου επιστολή μου με θέμα: Διαφέντευση Δωδεκανησιακής Δικαιοσύνης, (σχετικό 23 β΄, αντίγραφο θεωρημένου) & (23 γ΄ ευανάγνωστο, μετά σχετικών).
Ακολούθησαν επιλεκτικές απορρίψεις των αιτήσεων μου από τους νέους Δικαστικούς Λειτουργούς που έφθασαν στο Πρωτοδικείο Ρόδου τον Σεπτέμβριο του 2017 και οι οποίες με εξώθησαν έως του σημείου να καταθέσω εγκλήσεις κατά Δικαστικών Λειτουργών.
Στην 5η Υποενότητα της ιστορικής ενότητας «ΙΑ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ», αναλυτικότερα αναφέρω ότι με τον νόμο 4241/127 (ΦΕΚ Β΄173/30-01-2019), ο οποίος ίσχυε από την 1η Φεβρουαρίου του 2019, (σχετικό 26 α΄) καταστάθηκα δικαιούχος, χορήγησης νομικής βοήθειας διά του νόμου 3226/2004, πέραν της οιασδήποτε υποκειμενικής Δικαστικής κρίσης.
Αν και πάλι αντιμετώπισα προβλήματα, όπως στην ίδια υποενότητα εκθέτω, εν τούτοις έλαβα τις πρώτες χορηγίες νομικής βοήθειας, προκειμένου να καταθέσω αγωγές κατά των Ιωάννη Παπαντωνίου, Ιωάννη Μανουσέλη, Ευστράτιου Καρίκη και Αχμέτ Καπακλή.
Ως εκ των ανωτέρω εκτίθεται προκειμένου να μου χορηγηθεί νομική βοήθεια κατά των ανωτέρω χρειάστηκε να καταθέσω εγκλήσεις ακόμη και κατά Δικαστικών Λειτουργών.
Πόσο μάλλον να κινηθώ κατά των αντεναγομένων μου.
Τούτο επιχείρησα, ως κατωτέρω:
Διά της υπ’ αριθμόν 478/15-04-2019 (σχετικό 32 α΄ θεωρημένη 1η σελίδα) & (σχετικό 32 β΄ ευανάγνωστο πλήρες) αιτήσεως μου στο Πρωτοδικείο Ρόδου, αιτήθηκα χορήγηση νομικής βοήθειας, διορισμού δικηγόρου και δικαστικού επιμελητή, προκειμένου να καταθέσω αγωγή αποζημίωσης κατά του Ανδρέα Φραγκίσκου Μαντζόν, δηλαδή του δεύτερου αντεναγόμενου, ως ηθικού αυτουργού όλων των κατά εμού μακροχρόνια δρώμενων.
Διά της υπ’ αριθμόν 95/17-04-2019 (σχετικό 32 γ΄) Πράξης του Πρωτοδικείου Ρόδου, μου χορηγήθηκε η αιτούμενη νομική βοήθεια στο όνομα του δικηγόρου Νικήτα Μπόλκα.
Η κωλυσιεργία και η υπεκφυγή του συγκεκριμένου δικηγόρου, ως και η παρελκυστική συμπεριφορά του, έγινε από εμένα ανεχτή έως και την 22-10-2019 όπου και οδηγήθηκα στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ρόδου, καταθέτοντας αίτηση για να τον καλέσουν και να τον συμμορφώσουν, (σχετικό 32 δ΄).
Διά της υπ’ αριθμόν 385/23-10-2019 (σχετικό 32 ε΄) Πράξης του Πρωτοδικείου Ρόδου και μετά από παραίτηση του δικηγόρου Νικήτα Μπόλκα, διορίστηκε ο δικηγόρος Αναστάσιος Μπακαλούμας να μου παρέχει νομική βοήθεια να καταθέσω αγωγή αποζημίωσης, ένεκα ηθικής αυτουργίας του δεύτερου αντεναγομένου, σε όλα τα κατά εμού μακροχρόνια δρώμενα.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η συμπεριφορά του δικηγόρου Νικήτα Μπόλκα και των περισσοτέρων γενικότερα οφείλεται σε παρόμοιες πρακτικές των αντεναγομένων, όπως αυτή που μεθόδευσαν με την διορισμένη από το Πρωτοδικείο Ρόδου δικηγόρο μου Αικατερίνη – Μαρία Μαραγκού. Ως στην 2η υποενότητα της ιστορική ενότητας ΙΓ. Γκαίτε: «Δεν γνωρίζεις κανέναν καλά, παρά μόνο αυτούς που σε κάνουν να υποφέρεις», αναφέρω ότι η δικηγόρος μου ερχόμενη να με εκπροσωπήσει στη συζήτηση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου της 17-10-2013 όπου συζητείτο η αγωγή χρησικτησίας του ακινήτου μου, έτυχε τροχαίου ατυχήματος.
Τούτο δε αναγκάστηκα να αναφέρω στον πρόεδρο του Δικαστηρίου μεγαλοφώνως προκειμένου να κρατηθεί προς συζήτηση η υπόθεση μου, μεταφέροντας παρά τη θέληση μου, το μήνυμα των αντεναγομένων στη αίθουσα του Δικαστηρίου, με αποδέκτες όλους τους παρευρισκόμενους.
Ένεκα των συμβουλών των γονιών μου, μεταξύ των οποίων:
«η χειρότερη συμφωνία, το καλύτερο Δικαστήριο»
Ένεκα της πάγιας πρόθεσης μου να έχω συνεργασία με τους αντεναγόμενους για την συγκεκριμένη υπόθεση της αξιοποίησης των ιδιοκτησιών μας, μιας και αυτό είχα υποσχεθεί στην πρώτη αντεναγόμενη.
Ένεκα ότι ουσιαστικά ευρίσκομαι μόνιμα εν μέσω ‘’συμπληγάδων πετρών’’ της Δικαιοσύνης και των αντεναγομένων.
Ένεκα μιας πρόσφατης απορριπτικής Δικαστικής απόφασης κατά εμού, με την οποία μου έστειλαν πάλι το μήνυμα τους οι αντεναγόμενοι ότι εμείς ελέγχουμε και εμείς είμαστε η Δικαιοσύνη στο νησί.
Ένεκα και της προσέγγισης των αντεναγομένων, μέσω του αρχιτέκτονα μηχανικού Βασίλη Αφαντενού, έξω από το Δικαστικό Μέγαρο την 17-04-2019 να μου οικοδομήσουν αντιπαροχή την ιδιοκτησία μου, ώστε και εκείνοι να εξυπηρετηθούν νομιμοποιώντας τη δική τους.
Ένεκα όλων των ανωτέρω, απέστειλα την πρόταση που μου ζήτησαν μέσω του Βασίλη Αφαντενού στους αντεναγομένους, μέσω email για την οποία οι αντεναγόμενοι κάνουν λόγο στις σελίδες τριάντα επτά έως τριάντα εννέα (37-39) της αγωγής τους, (σχετικό 32 στ΄).
Μάλιστα τούτο έπραξα και κατόπιν εξώθησης, όπως προκύπτει από το ύφος της από 14-05-2019 ηλεκτρονικής επιστολής μου προς τον συγκεκριμένο αρχιτέκτονα μηχανικό, (σχετικό 32 ζ΄).
Κυρίως όμως την απέστειλα για να αποφύγω να καταθέσω την αγωγή μου κατά του δεύτερου αντεναγόμενου, για την οποία είχα αιτηθεί χορήγηση νομικής βοήθειας, διά της υπ’ αριθμόν 478/15-04-2019 (σχετικά 32 α΄ & β΄) αιτήσεως μου και την οποία ακόμη δεν έχω καταθέσει.
Στην συγκεκριμένη αίτηση μου αναφέρθηκα στο παράδειγμα του Τιτανικού.
Ήθελα να αποφύγω την μεταξύ μας παρόμοια σύγκρουση.
Ήθελα να αποφύγω να υποστούν τις συνέπειες του νόμου και της κοινωνίας όλοι αυτοί που αναφέρονται στην παρούσα ότι παρανομούν εις βάρος μου εδώ και δύο δεκαετίες.
Ο Τιτανικός ήταν ένα καράβι που βούλιαξε στο παρθενικό του ταξίδι.
Όμως η πλειονότητα των επιβαινόντων πνίγηκαν και αυτό οφειλόταν στην αλαζονεία των πλοιοκτητών του. Δεν μερίμνησαν ούτε για τις ανάλογες λέμβους διαφυγής, καθόσον το πλοίο ήταν ‘’αβύθιστο’’.
Όλοι όσοι αναφέρονται στην παρούσα με τον έναν η με τον άλλο τρόπο πρόκειται να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους.
Όσο για την τύχη των πλοιοκτητών, εν προκειμένω των αντεναγομένων, αυτή είναι γνωστή. Πρόκειται με την αλαζονεία και τον στρουθοκαμηλισμό που τους διακατέχει να πάνε αναφανδόν με το δημιούργημα τους, όπως με τους πλοιοκτήτες του Τιτανικού που περίμεναν να βυθιστούν μαζί του, εγκαταλείποντας κάθε προσπάθεια διάσωσης τους, περιμένοντας το μοιραίο, ακούγοντας μουσική στο σαλόνι του πλοίου.
Ήθελα να αποφύγω αυτή τη σύγκρουση, που πολλούς πρόκειται να πνίξει.
Όμως, οι αντεναγόμενοι ήρθαν και συγκρούστηκαν οι ίδιοι, συνειδητά, μαζί μου.
Κατέθεσαν την με αριθμό κατάθεσης 254/04-11-2019 αγωγή τους, κατά και εμού για την οποία είμαι υποχρεωμένος να αμυνθώ διά της παρούσης.
Δεν ευθύνομαι για όσα επακολουθήσουν αυτής της σύγκρουσης.
Με τον έλεγχο και την επιβολή που ασκούν επί της Δικαιοσύνης, μερίμνησαν, ευτυχώς ανεπιτυχώς, η αγωγή τους να δικαστεί, κατά αναλογία με την αγωγή του δικηγόρου Στέφανου Στεφανίδη, απόντος εμού, ώστε αμαχητί, όπως χρόνια τώρα πράττουν να μου πάρουν για πολλοστή φορά ότι έχω και δεν έχω.
Προς τούτο μερίμνησαν προηγούμενα για την υπ’ αριθμόν 452/2019 (σχετικό 26 ιδ΄), απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, ώστε να μην δύναμαι να αμυνθώ.
Ευτυχώς ενήργησα άμεσα και κατέθεσα Προσφυγή.
Παρά ταύτα, στην παρούσα ενότητα ανωτέρω αναφερόμενα, προς αντίκρουση της αγωγής των αντεναγομένων (σελίδες 37-39), αντικρούω αυτήν, ως κατωτέρω:
Ως ανωτέρω αναφέρθηκε η επιστολή – πρόταση μου ζητήθηκε από τους αντεναγομένους, μέσω του αρχιτέκτονα – μηχανικού Βασίλη Αφαντενού, άλλως δεν θα την απέστελλα, παρά όσα ανωτέρω εκτέθηκαν, για να δικαιολογήσω την αποστολή της.
Η μεταξύ μας διένεξη, αφορά και οφείλετε στην απαραίτητη και υποχρεωτική συνεκμετάλλευση και αξιοποίηση των ιδιοκτησιών μας, ανεξαρτήτως ιδιοκτησιακού καθεστώτος, προκειμένου να νομιμοποιηθεί και αξιοποιηθεί η ιδιοκτησία του δεύτερου αντεναγόμενου. Ανεξαρτήτως κυρίως, αν η δική μου ιδιοκτησία ανήκει σε εμένα η σε κάποιον άλλο, καθώς η δική τους στερείται οιασδήποτε δικαιοπραξίας, βάση νόμου.
Στη συγκεκριμένη επιστολή μου θέτω τα δεδομένα που υφίστανται Πολεοδομικά και ένεκα της ιδιοσυγκρασίας και φιλοσοφίας των αντεναγομένων και της επιρροής που ασκούν στη δημόσια Διοίκηση και όχι μόνον σε αυτήν.
Παραθέτω δε και τις δυνατότητες και πιθανότητες της αξιοποίησης της ιδιοκτησίας μας και την πρόθεση μου να συνεργαστώ μαζί τους, μένοντας σταθερός στην υπόσχεση που έδωσα προς τούτο στην πρώτη αντεναγόμενη.
Επιπρόσθετα τους δήλωσα πως προσχωρώντας σε μια συνεργασία θα εξέλιπαν όλες οι μεταξύ μας αντιπαραθέσεις και δικαστικές διαμάχες, καθότι τα οφέλη πρόκειται να είναι ικανά να ικανοποιήσουν όλους τους εμπλεκόμενους.
Όσο για την μεταξύ μας μοιρασιά την έθεσα επί ίσων όρων.
Αν θα πουλήσουν, θα πουλήσω. Αν θα νοικιάσουν, θα νοικιάσω, με ίσους όρους, για να μην σταθώ εμπόδιο στην όποια αξιοποίηση την οποία μάλιστα εκχώρησα στον δεύτερο αντεναγόμενο, προς άρση οιουδήποτε κωλύματος, δηλώνοντας ότι θα είμαι αρωγός και θα βοηθήσω με την στάση μου στο έργο τον δεύτερο αντεναγόμενο.
Εκείνοι τα μέτρα τους και εγώ τα δικά μου.
Να ησυχάσουμε όλοι και να πάρει ο κάθε ένας τον δρόμο του.
Ένεκα τούτων τους έθεσα και κάποιες επιλογές, για να τους δείξω ότι η μεταξύ μας συνεργασία, για εμένα είναι, μάλλον ήταν, μονόδρομος, εννοώ ότι δεν ήθελα να πουλήσω την ιδιοκτησία μου.
Τους ανέφερα δε ότι όσον αφορά την ιδιοκτησία μου ΓΑΜΜΑ (Γ) αυτή μπορώ να την οικοδομήσω, χωρίς να με εμποδίσει κανείς, όταν αποκτήσω την προς τούτο δυνατότητα.
Όσον αφορά την ιδιοκτησία μου ΨΙ ΗΤΤΑ (ΨΗ), ένεκα του ελέγχου που ασκούν στην Πολεοδομία, πιθανόν να αντιμετωπίσω προβλήματα για να την οικοδομήσω.
Σε αυτή την περίπτωση τους ανέφερα ότι πρόκειται να την κάνω κοτέτσι και να βάλω κότες και κατσίκες να τις αρμέγω, ίσως και κουνέλια, για να τους δείξω επιπρόσθετα ότι δικιά μου είναι και την κάνω ότι θέλω.
Ας μην επιχειρούν ανορθόδοξα εναντίον μου και κατά της ιδιοκτησίας μου.
Από πού προκύπτει, εξ όσον ανωτέρω εκτέθηκαν, ότι εκβιάζω τους αντεναγόμενους;
‘’Φωνάζει ο κλέφτης, για να φύγει ο νοικοκύρης;’’
‘’Πήγαμε να τους πούμε και μας είπαν;’’.
«Με τον απόλυτο έλεγχο που ασκούν προς πάσα κατεύθυνση οι αντεναγόμενοι επί δεκαετίες στο νησί, ας αναρωτηθούν ΚΑΠΟΙΟΙ για τα χιλιάδες γιαπί κτίρια που υφίστανται στο νησί, που αυτό οφείλετε. Οι κόποι μιας ζωής ενός εκάστου από εμάς, έρχεται η στιγμή να τους καταθέσει αγοράζοντας η οικοδομώντας ένα ακίνητο.
Όλα σχεδόν τα διαθέσιμα χρήματα που είναι και το μεγαλύτερο μέρος του κόστους μιας οικοδομής, κατατίθεται στα μπετά και μετά αναζητούν όλοι χρηματοδότηση για να συνεχίσουν και να αποτελειώσουν την οικοδομή τους.
Μήπως πρέπει να αναρωτηθούν ΚΑΠΟΙΟΙ που οφείλονται τα χιλιάδες γιαπί που υπάρχουν στο νησί; Και ποια η τύχη τους;».
(Θωμάς Χ. Σπανός).
Σελίδες 39-43
Σχετικά με τον τρόπο φωτογραφικής έκδοσης της υπ’ αριθμόν 246/98 οικοδομικής άδειας, έχουν αναφερθεί ήδη ανωτέρω, στις σελίδες 19-20 αντίκρουσης της αγωγής των αντεναγομένων.
«…Πλην όμως ήδη από την έναρξη των εργασιών το έργο σταμάτησε, λόγω πολλαπλών καταγγελιών, οι οποίες προέρχονταν ως επί το πλείστον από τον πρώτο εναγόμενο, ο οποίος αιτείτο την κατεδάφιση του φέροντα οργανισμού του κτιρίου….».
Το συγκεκριμένο κτίριο είναι οικοδομημένο στην υφιστάμενη του κατάσταση, πολύ πριν το 2003. Εγώ κατέφυγα στην Πολεοδομία για το συγκεκριμένο κτίριο για να ανακαλύψω την γενεσιουργό αιτία όλων όσων μακροχρόνια κατά εμού συνέβαιναν με αποκορύφωμα τους τέσσερις (4) παράνομους και καταχρηστικούς πλειστηριασμούς του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. νυν Ε.Φ.Κ.Α. Ρόδου, όπως εκτενέστερα αναφέρω στην προσκομιζόμενη, ως ενιαίο περιεχόμενο της παρούσης, αγωγή μου κατά του συγκεκριμένου ιδρύματος.
Τούτο έπραξα για πρώτη φορά με αίτηση μου, στις 30-05-2012 όπου και εκδόθηκε από την Πολεοδομία η με αριθμό 3493/13-06-2012 (σχετικό 32 η΄) απάντηση της.
Διά αυτής δε με βεβαίωναν αρχικά ότι είχε εκδοθεί η υπ’ αριθμόν 376/1997 οικοδομική άδεια στο όνομα της «ΕΛΑΨ Α.Ε.– ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΝΖΟΝ» και μεταγενέστερα ότι η άδεια που αφορούσε την 80Α Κτηματολογική Μερίδα Γαιών Ρόδου ήταν η 246/98 και όχι η 376/1997 (σχετικό 04 ι΄).
Από πού προκύπτει ότι οι εργασίες του συγκεκριμένου κτιρίου σταμάτησαν ένεκα των δικών μου καταγγελιών;
Όσον αφορά την επίκληση των αντεναγομένων για την υπ’ αριθμόν 6010/17-12-2015 απάντηση της Υπηρεσίας Δόμησης ότι πρόκειται να κάνει χρήση του άρθρου 4 του νόμου 2690/1999 περί της διεκπεραίωσης των αιτημάτων μου, αυτή εκμαιεύτηκε από την υπηρεσία και τον υπάλληλο αυτής Ανδρέα Γιαννακόπουλο ο οποίος παρελάμβανε, τουλάχιστον μία προκλητικά παρουσία μου, τις απαντήσεις της υπηρεσίας του αντί του δεύτερου αντεναγόμενου, (σχετικό 31 ε΄).
Τούτο έπραξε καθώς κωλυσιεργούσε και υπέκφευγε να απαντήσει πλήρως στα ερωτήματα μου προς την υπηρεσία του και κάποιες φορές έχανε και τις αιτήσεις μου, όπως εκθέτω στην με αριθμό κατάθεσης 7978/12-11-2012 αίτηση μου, (σχετικό 32 θ΄).
Όσον αφορά για την προσφυγή μου στο ΣΥΠΟΘΑ η οποία απορρίφτηκε, αυτή είχε να κάνει με αίτημα ακύρωσης της υπ’ αριθμόν 246/98 που είναι ήδη ληγμένη η ισχύ της.
Σχετικά δε με την αφορά στην επίκληση των αντεναγομένων για το ότι η με ΑΒΜ Ε2015/1 ε τέθηκε στο αρχείο, έχω αναφερθεί παράλληλα και εκτενέστερα στην ιστορική ενότητα «ΙΑ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ», όπου στα πλαίσια του απόλυτου ελέγχου που ασκούν οι αντεναγόμενοι στο νησί όλες οι δικογραφίες που αφορούν τους ίδιους και όσους υποστηρίζουν και εκπροσωπούν τα συμφέροντα τους, τίθενται στο αρχείο.
Σχετικά με το αίτημα μου διερεύνησης της αξιοποίησης της περιοχής μέσω συνένωσης των όμορων κτηματολογικών μερίδων 84 και 80Α γαιών Ρόδου, που κατέθεσα στην Υπηρεσία Δόμησης Ρόδου, διά της υπ’ αριθμόν 4972/03-08-2012 (σχετικό 32 ι΄) αίτησης μου, είχε να κάνει ουσιαστικά με την διερεύνηση της γενεσιουργού αιτίας όλων όσων εν τη παρούσα εκτίθενται και για να δώσω διέξοδο στα αδιέξοδα των αντεναγομένων σχετικά με την νομιμοποίηση και αξιοποίηση της ιδιοκτησίας τους, ώστε να πάψουν να επιχειρούν παράνομα και βίαια κατά εμού μέσω των φυσικών αυτουργών τους, που τέλεσαν τις αναφερόμενες στην παρούσα και στις προσκομιζόμενες μετά των προτάσεων και σχετικών της αγωγές μου, αδικοπραξίες τους κατά εμού.
Η επανάληψη ότι το έργο της ολοκλήρωσης της οικοδομής σταμάτησε ένεκα των πολλαπλών καταγγελιών μου, είναι ψευδές και έχει απαντηθεί ανωτέρω, καθώς εγώ ξεκίνησα να απευθύνομαι στην Υπηρεσία Δόμηση Ρόδου για το συγκεκριμένο ακίνητο το 2012 οπότε και είχε ήδη ολοκληρωθεί προ πολλών ετών η υπάρχουσα δόμηση του.
Όσο δε για την προσπάθεια τους να παρατείνουν την ισχύ της 246/98 οικοδομικής αδείας τους το 2014 ψεύδονται ως προς την χρονολογία και αυτό για να με καταστήσουν υπεύθυνο ότι δήθεν ένεκα των καταγγελιών μου δεν παρατάθηκε η ισχύς της οικοδομικής αδείας τους.
Τούτο έπραξαν διά της υπ’ αριθμόν ΧΟΠ 5730/27-09-2005 (σχετικό 02 ια΄ της ΑΚ-Μ) μάλιστα ψευδόμενοι ως προς την ολοκλήρωση του φέροντος οργανισμού, προκειμένου να εκμαιεύσουν την παράταση της ισχύος της πολλαπλά ληγμένης 246/98 οικοδομικής αδείας τους, όπως έχει ήδη αναφερθεί ανωτέρω στην ιστορική ενότητα «Β. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΟΜΗΣΗΣ ΡΟΔΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ».
Οι λόγοι δε που επικαλούνται για το ότι δεν έχουν ακόμη προχωρήσει στην ολοκλήρωση του κτιρίου τους ένεκα η υπ’ αριθμόν 102/29-05-2018 αγωγή τους κατά του Ελληνικού Δημοσίου, πιθανόν να ισχύουν και αυτοί.
Όμως εκείνοι που σίγουρα ισχύουν και αυτοί δεν μεταβάλλονται, είναι η αδυναμία δημιουργίας κυκλοφοριακής σύνδεσης, ένεκα της ελλιπούς απόστασης από την παρακείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση και η ελλιπής απόσταση της οικοδομικής γραμμής του κτιρίου από τον άξονα της Εθνικής οδού Ρόδου- Λίνδου, όπως εκθέτω τεκμηριωμένα ανωτέρω στην ιστορική ενότητα «Β. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΟΜΗΣΗΣ ΡΟΔΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ».
Επαναλαμβάνουν παραπονούμενοι και υποκρινόμενοι ότι έχουν αδικηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο και δεν το ελέγχουν. Επί τούτων έχω ήδη αντικρούσει ανωτέρω στην αντίκρουση μου για την σελίδα δώδεκα (12) της αγωγής τους, μάλιστα με ιδιαίτερα καταδεικνυόμενη μεγαλύτερη γραμματοσειρά.
Σελίδες 43-44
Όλα όσα αναφέρω και επικαλούμαι, Ενώπιον οιουδήποτε Προσώπου, Αρχής, Θεσμού, Δημόσιας Υπηρεσίας και Οργανισμού, μέσω οιουδήποτε εγγράφου μου και καθ’ οιονδήποτε τρόπο, είναι αληθή και αποδεικνύονται συνοδεία εγγράφων που αποδεικνύουν και τεκμηριώνουν τα αναφερόμενα μου.
Τα δε έγγραφα που κυρίως επικαλούμαι είναι δημόσια έγγραφα και Δικαστικές αποφάσεις.
Επαναλαμβάνουν την ενόχληση τους για το γεγονός ότι τους αποκαλώ «κατάλοιπα της Ιταλικής κατοχής», αυτό με υπερβαίνει, διότι αυτό είναι γεγονός.
Όσο για την επαναλαμβανόμενη αναφορά τους για την δήθεν προσβολή από μέρους μου της μνήμης του εκλιπόντος συζύγου και πατρός αντίστοιχα της πρώτης και του δεύτερου αντεναγόμενου, αυτό δεν ισχύει και το γνωρίζουν πολύ καλά και κακώς το επικαλούνται.
Δεν έχω αναφέρει ποτέ κάτι άλλο πέραν του ότι ήταν Ιταλός κατακτητής εργολάβος δημοσίων έργων και ήταν.
Επαναλαμβάνονται στην σελίδα σαράντα τέσσερα (44) ανούσια και αναφέρουν και πάλι ότι έχουν βλαφτεί από το ελληνικό κράτος. Έχω ήδη αναφερθεί ανωτέρω για την αδικία που επικαλούνται και για την εκδικητικότητα που υποθάλπεται από έναν αδικημένο και εν προκειμένω τους αντεναγόμενους.
Οι αντεναγόμενοι είναι καλύτερο να πάψουν να στρουθοκαμηλίζουν και να βγάλουν το κεφάλι τους από την τρύπα της εθελοτυφλίας τους, για να μην βλέπουν ότι τους βλέπουνε.
Όλοι στο νησί γνωρίζουν και είναι κοινό μυστικό το ‘’θεάρεστο’’ έργο τους.
Μου έχουν πάρει επανειλημμένως ιδιοκτησίες μου, μέσω του Ιωάννη Μανουσέλη και της ενορχήστρωσης τους μέσω των δημόσιων υπηρεσιών και των τραπεζών, μα κυρίως μου έχουν πάρει την ίδια μου τη ζωή.
Είναι η μαφία της Ρόδου με αρχηγό και ιθύνοντα νου την μαμά του κανακάρη των κατάλοιπων της Ιταλικής κατοχής τον Ανδρέα Φραγκίσκου Μαντζόν, δεύτερο αντεναγόμενο, μάλιστα και επιπρόσθετα κατά δήλωση της ιδίας πρώτης αντεναγομένης.
Με κύριο χαρακτηριστικό τη γυναικεία φύση, καθώς όπως όλοι καλά γνωρίζουμε, οι γυναίκες δεν έχουν μυστικά μεταξύ τους, (μόνον οι Κυρίες έχουν), δημιούργησαν σε βάθος πολλών δεκαετιών ένα πάγιο και διαχρονικό σύστημα εντολών και πληροφοριών, στις Αρχές, τους Θεσμούς, τα δημόσια και τραπεζικά καταστήματα, με προεκτάσεις σε όλες τις τοπικές μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, ελέγχοντας απόλυτα τους λογιστές και τους δικηγόρους στο νησί και φυσικά και όχι μόνον αυτούς.
Όσο ισχυροί φαίνεται ότι είναι τόσο και ακόμη περισσότερο, ευάλωτοι και ανίσχυροι ουσιαστικά είναι.
Στηρίζουν το σαθρό οικοδόμημα τους στην αδιαλλαξία, το ψέμα, την απειλή και τον εκβιασμό.
Σκέφτονται και ενεργούν ύπουλα και ποταπά, στρουθοκαμηλίζοντας.
Το σαθρό οικοδόμημα τους, πρόκειται να κατακρημνιστεί σαν χάρτινος πύργος και για αυτό ένα πράγμα και μόνον είναι αρκετό και αναγκαίο.
Η απονομή Δικαιοσύνης.
Εν τέλει, παρακαλώ λάβετε υπόψη Σας.
Αναφέρομαι, επαναλαμβανόμενος, σε ένα τραγικό παράδειγμα, που πιστεύω ότι για την επιμόρφωση του ανθρωπίνου γένους, έπρεπε να συμβεί.
Ο Τιτανικός,
Ήταν ένα πλοίο, το μεγαλύτερο του κόσμου, (αυτοπεποίθηση).
Ήταν πολυτελέστατο, (ματαιοδοξία).
Ήταν αβύθιστο, ένεκα τούτου δεν φρόντισαν για τις ανάλογες λέμβους διαφυγής, (αλαζονεία).
Ήταν αντιληπτό από μίλια μακριά, ιδιαίτερα ως λαμπρά πολύ φωτισμένο τη νύχτα, (αφροσύνη).
Ήταν το μεγαλύτερο μέρος του, πάνω από το νερό, (ρηχό πνευματικό επίπεδο).
Ήταν τεράστιο και δυσκίνητο, δεν μπορούσε και δεν έπραξε αρκετά για να αποφύγει τη σύγκρουση, όταν αντιλήφθηκε την ύπαρξη του παγόβουνου. Δεν νοούσαν ότι μπορεί να βυθιστούν, (οκνηρία, στρουθοκαμηλισμός).
Ήταν αμετανόητοι οι ιδιοκτήτες και δημιουργοί του, όταν αντελήφθησαν ότι δεν μπορούν να αποφύγουν τη βύθιση, μαζεύτηκαν στο υπερπολυτελές σαλόνι και άκουγαν μουσική, ατάραχοι, (αμετανόητοι).
……
Προτίμησαν να βυθιστούν μαζί του, (αδιαλλαξία).
Μάλιστα στο παρθενικό του ταξίδι, (Άλλος ορίζει και τιμωρεί).
Το παγόβουνο.
Έχει το μεγαλύτερο μέρος του, κάτω από τη θάλασσα, (σοφία).
Κινείτε αθόρυβα και αργά, (υπομονή, καρτερία).
Δεν γίνεται αντιληπτό από μακριά, ούτε από τα ραντάρ, παρά μόνον οπτικά, είναι απαρατήρητο, (ταπεινότητα).
Δεν κινείτε αυτόβουλα, έναντι κανενός, απλά αφήνεται στη ροή του ρεύματος, (ανεξικακία).
Καμία απολύτως σύγκρουση, όσο σφοδρή και αν είναι, δεν το βυθίζει. Είναι, εκ φύσεως, αβύθιστο, (επιβίωση).
Μόνον η θερμότητα, εκ φύσεως, είναι ικανή να το λιώσει, (αγάπη, καλοσύνη).
……
Είναι προτιμότερο, να το αποφύγει και να μην συγκρουστεί ΚΑΝΕΙΣ μαζί του.
Εκλαμβάνω την με αριθμό κατάθεσης 254/04-11-2019 αγωγή των αντεναγομένων κατά εμού, ως τη σύγκρουση μεταξύ του Τιτανικού και του παγόβουνου, που προσπαθούσα να αποφύγω, προς τούτο και ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα τους μέσω του αρχιτέκτονα μηχανικού, να τους καταθέσω την πρόταση μου που εξέλαβαν, δήθεν ως εκβιασμό.
Όμως με την κατάθεση της αγωγής τους ήρθαν και συγκρούστηκαν μαζί μου.
Καλείται η Δικαιοσύνη διά της παρούσης ανταγωγής μου να καταποντίσει, κυρίως, το έργο των αντεναγομένων και τους αντεναγόμενους και να αποφανθεί γενικότερα, ποιους θα πάρουν μαζί τους.
[ Συνέχεια της ανταγωγής στην επόμενη σελίδα: 3. ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ]
|
|