ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΡΟΔΟΥ

.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
(Τακτική Διαδικασία)

Του Σπανού Θωμά - Δημήτριου του Χρήστου, κατοίκου Ρόδου 5^ο χλμ Λεωφόρος Ρόδου - Λίνδου με ΑΦΜ 027637336.

ΚΑΤΑ

1) Της Αλεξάνδρας χήρας Φραγκίσκου Μαντζόν, το γένος Αναστασίου και Ειρήνης Κατσαρά, κάτοικος Ρόδου, οδός Κέννεντυ αριθμός 36, με ΑΦΜ 058947612 ΔΟΥ Ρόδου.
2) Του Ανδρέα Μαντζόν του Φραγκίσκου, κατοίκου Ρόδου, οδός Υψηλάντου  αριθμός 11, με ΑΦΜ 020923817 ΔΟΥ Ρόδου.

ΚΑΙ ΚΑΤΑ

Της με αριθμό κατάθεσης 254/04-11-2019 αγωγής (τακτική διαδικασία), κατατεθειμένης στη γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.

__________***__________

Φέρεται προς συζήτηση σήμερα Ενώπιον Σας η με αριθμό κατάθεσης 254/04-11-2019 αγωγής (τακτικής διαδικασίας), κατατεθειμένης στη γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, αγωγή των αντιδίκων μου την οποία αρνούμαι στο σύνολο της,  ως, αόριστη, στερούμενη παντελώς τεκμηρίωσης, απαράδεκτη, νομικά και ουσιαστικά αβάσιμη, όπως λεπτομερώς αναλύω και αντικρούω κατωτέρω, με τις παρούσες προτάσεις μου.

.

Α. ΕΝΣΤΑΣΗ ΑΟΡΙΣΤΙΑΣ

Από τις διατάξεις των άρθρων 111 §2, 118 και 216 § 1 του ΚΠολΔ, συνάγεται ότι το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει, με ποινή το απαράδεκτο, εκτός από άλλα στοιχεία και σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν κατά νόμο και δικαιολογούν την άσκηση της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, με ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, σε τρόπο ώστε να παρέχεται στον μεν εναγόμενο η ευχέρεια της άμυνας, στο δε δικαστήριο η δυνατότητα ελέγχου του βάσιμου κατά το νόμο της αγωγής.
Η νομική αοριστία της αγωγής που συνδέεται με τη νομική εκτίμηση του κανόνα ουσιαστικού δικαίου, που πρέπει να εφαρμοστεί, αποτελεί παράβαση που ελέγχεται αναιρετικά με τη διάταξη του άρθρου 559 αριθ. 1 ΚΠολΔ, αν το Δικαστήριο της ουσίας αξίωσε περισσότερα στοιχεία από τα απαιτούμενα από τον νόμο προς θεμελίωση του ασκουμένου δικαιώματος για να κρίνει νόμιμη την αγωγή ή αντιθέτως αρκέστηκε σε λιγότερα από τα απαιτούμενα στοιχεία.
Αντιθέτως η ποσοτική αοριστία του δικογράφου της αγωγής υπάρχει εάν ο ενάγων δεν αναφέρει στην αγωγή του με πληρότητα τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποτελούν προϋπόθεση εφαρμογής του κανόνα δικαίου στον οποίο στηρίζεται το αίτημα της αγωγής [ΑΠ 187/2006 Δ 2006,907, ΑΠ 252/2006 Δ 2006,1066].
Περαιτέρω όταν στο δικόγραφο αυτής περιέχονται ελλιπώς η ασαφώς.
Τότε  η έλλειψη αυτή καθιστά μη νομότυπη την άσκηση της αγωγής και κατά συνέπεια πρέπει να απορριφθεί αυτή ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας.
Του  απαραδέκτου τούτου ερευνώμενου κατ' ένσταση αλλά και αυτεπάγγελτα από τον δικαστή, επειδή ανάγεται στην προδικασία που αφορά τη δημόσια τάξη.
Η αοριστία αυτή του δικογράφου της αγωγής δεν δύναται να συμπληρωθεί ούτε με τις προτάσεις ούτε με την παραπομπή σε άλλα έγγραφα της δίκης, ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων.
Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 111 παρ.2, 118 παρ.4, 216 ΚΠολΔ,  914, 297, 298 ΑΚ, προκύπτει ότι στην αγωγή για αποζημίωση από αδικοπραξία για την πληρότητα του δικογράφου πρέπει να αναφέρονται τα περιστατικά εκείνα που συνιστούν την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγομένου, τα γεγονότα που δικαιολογούν την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της συμπεριφοράς και της ζημίας που επήλθε στον ενάγοντα, καθώς και τα στοιχεία εκείνα που προσδιορίζουν τη (θετική και αποθετική) ζημία του ενάγοντος.
Στοιχεία της σχετικής αγωγής για την κατά το άρθρο 216 ΚΠολΔ πληρότητα του δικογράφου της είναι η έκθεση των περιστατικών, λόγω της συνδρομής των οποίων επέρχεται αυτοδικαίως η προβλεπόμενη από το πρώτο από τα πιο πάνω άρθρα έννομη συνέπεια.
Δηλαδή πρέπει να αναφέρονται:
α) Η ύπαρξη συγκεκριμένης ζημίας.
β) Ότι η ζημία προκλήθηκε παράνομα και υπαίτια, από συμπεριφορά του εναγομένου.
γ) Ότι η παράνομη συμπεριφορά οφείλεται σε πράξη ή παράλειψη του εναγομένου
δ) Ότι υφίσταται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της πράξεως ή παραλείψεως και ζημίας (βλ. Κουκά Ενοχ. Δ στο άρθρο 914 παρ. 6).
Επομένως, για να είναι δυνατή η κρίση περί ύπαρξης ή μη ευθύνης για τη ζημία σε κάποια συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει στο δικόγραφο της αγωγής να εκτίθεται ευκρινώς και σαφώς εκείνο το γεγονός, το οποίο θεωρείται σαν κατεξοχήν αιτία της ζημίας και το οποίο στοιχειοθετεί την μη δέουσα συμπεριφορά του εναγομένου που κατά το χρόνο που έλαβε χώρα ήτο η αιτία αποχρώσα, ώστε κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, χωρίς δηλαδή τη μεσολάβηση άλλων έκτακτων ή ασύνηθων περιστατικών ήτο ικανό να επιφέρει στη συγκεκριμένη περίπτωση ζημία (Μπαλής, Ενοχ. Δ. παρ/φοι 26,27 παρ. 1 ΑΠ 646/55 ΝοΒ 4, 495).
Στην προκειμένη περίπτωση, οι ενάγοντες πέραν του γεγονότος πως όσα αναφέρουν είναι ψευδή και αναλυθεί όπως λεπτομερώς αναλύω κατωτέρω είναι και αόριστα, καθόσον δεν προκύπτει ζημία αλλά και  η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ζημίας που δήθεν υφίστανται από  όσα καταγγέλλω, που είχε ως αποτέλεσμα την δική τους ηθική βλάβη.
Πιο συγκεκριμένα σε κανένα σημείο της αγωγής των δεν προκύπτει  η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ζημίας που δήθεν υφίστανται από  όσα καταγγέλλω,  που είχε ως αποτέλεσμα την δική τους δήθεν ηθική βλάβη, καθόσον:
Δεν υφίσταται ζημία από όσα καταγγέλλω.
Δεν είναι ψευδή όπως λεπτομερώς αναλύω κατωτέρω, μα και γενικότερα στην 300/2019 κατατεθειμένη ανταγωγή μου, μετά τεκμηρίωσης.
Δεν είναι προσβλητικά προς το πρόσωπο τους,
.
αλλά συνιστούν μια τεκμηριωμένη αναφορά στην πραγματικότητα...

Συνεπώς δεν υφίσταται ζημία των εναγομένων και εκλείπει το στοιχείο της αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της ζημίας που δήθεν υφίστανται από  όσα καταγγέλλω,  που είχε ως αποτέλεσμα την δική τους δήθεν ηθική βλάβη.

Ο μοναδικός ζημιωμένος στην προκειμένη περίπτωση είμαι εγώ εξαιτίας  των πάνδεινων τα οποία έχω υποστεί  μέχρι σήμερα από τους ενάγοντες όπως λεπτομερώς αναλύονται στην 300/2019 ανταγωγή μου.

.

Β.ΕΝΣΤΑΣΗ ΟΥΣΙΑΣ ΑΒΑΣΙΜΟΥ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 254/2019 ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΙΚΩΝ

Ως εκ των εκτεθέντων στην με αριθμό 300/2019 κατατεθειμένη ανταγωγή μου, στην οποία και Σας παραπέμπω, στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου και δη στην ιστορική ενότητα αυτής:
«Α. ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΙΚΩΝ»
και σε αντίθεση με όσα οι ενάγοντες ισχυρίζονται πολλάκις στην αγωγή τους, με γνωρίζουν αμφότεροι πάρα πολύ καλά και μάλιστα πάρα πολλά χρόνια.
Επιπρόσθετα τούτο προκύπτει από τα δημόσια έγγραφα που και οι ίδιοι επικαλούνται της Πολεοδομίας Ρόδου και από τις ίδιες τις δικές τους προς τούτο αντιφατικές δηλώσεις τους στην αγωγή τους.
Όσον αφορά πρωτίστως τον αείμνηστο σύζυγο και πατέρα τους αντίστοιχα της πρώτης και του δεύτερου ενάγοντα,
ουδέποτε υπήρξε κάποιου είδους προσβλητική η άλλη αναφορά μου,
πέραν του γεγονότος ότι ήταν Ιταλός κατακτητής και εργολάβος δημοσίων έργων κύρια οδοποιίας.
Δεν έκανα ποτέ κανένα σχόλιο για την εντιμότητα του και δεν πρόσβαλα ποτέ τη μνήμη του. Ας μην επικαλούνται κάτι τέτοιο και μάλιστα ατεκμηρίωτα.
Το ότι προσβάλλονται οι ενάγοντες με την αναφορά μου αυτή και ότι τους χαρακτηρίζω ως κατάλοιπα της Ιταλικής κατοχής, είναι δικό τους θέμα το ότι τους χαρακτηρίζω με κάτι που πραγματικά είναι και το καθομολογούν και οι ίδιοι.
Αν τώρα, πιθανόν δεν είναι εύηχος, ο συγκεκριμένος αληθινός χαρακτηρισμός, δεν ευθύνομαι εγώ για αυτό.
Κατά το λεξικό: κατάλοιπο = το υπόλοιπο, απομεινάρι.
Είναι η μοναδική οικογένεια που απέμεινε στη Ρόδο, των εκδιωχθέντων από τους Ροδίτες, Ιταλών τύραννων κατακτητών.
Ο αείμνηστος σύζυγος και πατέρας των εναγόντων δεν ήρθε σε μια ειρηνική εποχή στη Ρόδο, δεν ήρθε σαν τουρίστας.
Ήρθε την εποχή που οι Ιταλοί ήσαν κατακτητές στο νησί και ο ίδιος συνεργάζονταν μαζί τους και έπαιρνε και εκτελούσε δημόσια έργα.
Αυτό είναι γεγονός και καθομολογούμενο από τους ίδιους. 
Το ότι ο δεύτερος ενάγοντας είναι γόνος Ιταλού κατακτητή και αυτό είναι ένα γεγονός που και ο ίδιος δεν το απαρνιέται.
Δεν λέει δηλαδή ότι ο σύζυγος της μητέρας του δεν ήταν και πατέρας του.
Ψεύδος και συκοφαντία θα ήταν να τον αποκαλούσα γόνο βασιλικής οικογένειας.
Σε κάθε περίπτωση η αναφορά μου στην καταγωγή του δεύτερου ενάγοντος και στην πνευματική γαλουχία αμφοτέρων των εναγόντων, από το καθεστώς των Ιταλών τυράννων κατακτητών, έχει να κάνει με κατάδειξη και όχι με προσβολή.
Έχει να κάνει με την κατάδειξη της γαλουχίας τους και τον τρόπο σκέψης τους και δεν αναφέρεται, ως προσβολή, αλλά ως πραγματικό γεγονός.
Καμία πρόθεση απαξίωσης και μείωσης.
Αλλά, απλή αναφορά στην πραγματικότητα.

Οι ενάγοντες επικαλούνται τον σεβασμό που απολαμβάνουν από την κοινωνία της Ρόδου. Δεν τεκμηριώνουν όμως και τα όσα επικαλούνται.
Απλά αυτοεπαινούνται.
Ο σεβασμός δεν αγοράζεται, κερδίζεται.
Τα σχόλια και οι χαρακτηρισμοί που έχω ακούσει επαναλαμβανόμενα, κυρίως για την πρώτη ενάγουσα είναι: «έχεις μπλέξει, σιχαμένη, ελεεινή».
Με τις αναφερόμενες, στην 300/2019 ανταγωγή μου, ενέργειες τους που έχουν υποπέσει στη αντίληψη μου και προσωπικά έχω βιώσει από τους ενάγοντες, ως ηθικοί αυτουργοί των όσων έχω υποστεί, καταδεικνύεται  ότι έχουν σπείρει τον φόβο στην κοινωνία της Ρόδου και έχει πληρωθεί ο χρόνος να απολάψουν τους καρπούς που οι ίδιοι έσπειραν.

Σελίδες 7-9
Δεν κομίζουν κανένα τεκμήριο των όσων  αποποιούνται.
Απλά αποποιούνται και αυτοεπαινούνται.
Μάλιστα, απελπιστικά και επαναλαμβανόμενα.
Δεν έχω καμία εμπάθεια στους Ιταλούς, με τους οποίους είχα εμπορικές συνεργασίες την δεκαετία του ογδόντα (80) και η πρώτη μου κοπέλα, αμέσως μόλις απολύθηκα από τον στρατό, ήταν μια πανέμορφη και πρόσχαρη Ιταλίδα.
Όσον αφορά τα περί εκβιασμού μου, εδώ ισχύει το:
«φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης».
Στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης του αρχιτέκτονα μηχανικού Νίκου Σαββόπουλου (σχετικό 01 α΄) αναφέρεται στην 2^η περίπτωση αξιοποίησης του κτιρίου της 80^Α ΚΜΓΡ, ότι εάν το κτίριο δεν έχει την απαιτούμενη απόσταση από τον άξονα της Εθνικής οδού, και σε αυτήν την περίπτωση εμπίπτει, όπως βεβαιώνει η Πολεοδομία (σχετικό 02), τότε οι οριζόντιες ιδιοκτησίες της 80^Α ΚΜΓΡ τροποποιούνται ως προς το σχήμα και την θέση τους, ενώ οι μελλοντικές οριζόντιες ιδιοκτησίες της «ΠΥΓΜΗ ΡΟΔΟΥ ΕΠΕ» παραμένουν στη θέση τους και αξιοποιούνται πλήρως, όπως διαφαίνεται και στο σχεδιάγραμμα που την συνοδεύει, (σχετικό 01 β΄)
Από πού προκύπτει το συμφέρον και ενδιαφέρον μου για να εκβιάσω τους ενάγοντες;
Όσον αφορά τα περί της νομιμότητας του κτιρίου τους, δεν κομίζουν και κανένα δημόσιο έγγραφο περί της νομιμότητας του, αλλά απλά το δηλώνουν.

Σελίδα 10
5646/18-10-1996 είναι ο αριθμός πρωτοκόλλου αιτήσεως της 246/98 οικοδομικής άδειας, (σχετικό 03).
Δεν αναφέρω ότι είναι πλαστογραφημένη το όλο σώμα αυτής, αλλά το τοπογραφικό σκαρίφημα της και αυτό είναι οφθαλμοφανές, για να μην καταδειχθεί η προσκείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση και να αναζητηθεί από την Πολεοδομία η ελλιπής ενδεικνυόμενη απόσταση της, (σχετικό 04) με αποτέλεσμα να καταστεί αδύνατη η έκδοσης της.
Ο δεύτερος ενάγοντας είναι ο ηθικός αυτουργός, όλων όσων έχω υποστεί εδώ και δύο (2) δεκαετίες και πλέον, όχι μόνο επειδή είναι ο τελευταίος ιδιοκτήτης και τελικός ωφελούμενος, αλλά και διότι είναι εξ αρχής και ο εργοδότης του κτιρίου, όπως προκύπτει από τα συνοδευτικά έγγραφα της οικοδομικής άδειας και δη το τοπογραφικό διάγραμμα της (σχετικά 05 α΄  &  β΄).
Επιπρόσθετα ο ίδιος ο δεύτερος ενάγοντας αναφέρει στην σελίδα σαράντα (40)  της αγωγής των εναγόντων, ότι δια του από 30 Ιανουαρίου 2003 συμφώνησε να αναγερθεί το κτίριο με δικά του έξοδα, ενώ στην παρούσα αντικρουόμενη σελίδα δέκα (10) δηλώνει ότι το αγόρασε.
Όλες όμως οι ανωτέρω αντιφατικές – διαφορετικές δηλώσεις του, καταδεικνύουν ότι είναι ο κύριος ιδιοκτήτης εξ αρχής του συγκεκριμένου αυθαίρετου κτιρίου.
Τα λοιπά επαναλαμβανόμενα αναφερόμενα περί της καταγωγής των ενάγοντων  έχουν ήδη απαντηθεί ανωτέρω, όμως οι ίδιοι τα αναμασούν και οι ίδιοι δηλώνουν:

«… Ταυτόχρονα προσβάλλουν τόσο εμάς όσο και τον εκλιπόντα σύζυγο και πατέρα μας, αφού αποκαλούν υποτιμητικά τον τελευταίο «ιταλό κατακτητή», και τον δεύτερο ενάγοντα «γόνο ιταλού κατακτητή», με σκοπό να μας μειώσουν και να μας απαξιώσουν, τόσο εμάς αυτοτελώς όσο και την οικογένεια μας εν γένει, αφού η έννοια του «κατακτητή» συνδέεται με άτομα που υπήρξαν εν καιρώ πολέμου στο νησί και φέρονταν με το ήθος και την ιδιοσυγκρασία του κατακτητή, ήτοι ασκούσαν εξουσία υπό την επίβλεψη βίας και ενεργώντας υπό το δίκαιο του πολέμου, οι δε συνεργαζόμενοιμε αυτούς ήταν προδότες της χώρας».   

Οι ενάγοντες εξωθούν άλλους σε παρανομίες και αυτό προκύπτει από το ιστορικό του κτιρίου του δεύτερου ενάγοντα στην 80^Α ΚΜΓΡ, όπως περιγράφεται στις επί μέρους ενότητες της 300/2019 ανταγωγής μου και κυρίως στην αγωγή μου κατά του Ιωάννη Μανουσέλη, ενιαίο περιεχόμενο της 300/2019 ανταγωγής μου.
Όσο για την θυγατέρα τους και αδελφή τους, πέραν του ότι ήταν προϊσταμένη της Πολεοδομίας και αυτό είναι γεγονός, έχω ακούσει και ο ίδιος το έχω δηλώσει αυτό, ότι φημολογείται στο νησί ότι ξεχωρίζει από τους ενάγοντες.      

Σελίδα 12
Είναι ανθρώπινο, είναι φυσιολογικό και ο Πέτρος απαρνήθηκε τον Χριστό «πριν αλέκτωρ λαλήσει».
Η σχέση τους με τους Ιωάννη Μανουσέλη και τον Αχμέτ Καπακλή, είναι άρρηκτη, μακροχρόνια και πολύ προσοδοφόρα για τους ίδιους και αρκεί να ανατρέξετε στην 246/98 (σχετικό 03) οικοδομική άδεια, στα υπ’ αριθμόν 1600/2009 (σχετικό 06) & υπ’ αριθμόν 6844/2019 (σχετικό 07) Πιστοποιητικά Ιδιοκτησίας του Κτηματολογίου Ρόδου.

Σχετικά με την απάρνηση τους περί του ελέγχου των δημόσιων και δημοτικών αρχών και καταστημάτων, απαντώνται κατωτέρω.

«… Πολλώ δε μάλλον ποτέ δεν μεθοδεύσαμε την υφαρπαγή της περιουσίας του πρώτου εναγόμενου, δε γνωρίζουμε τι είδους προβλήματα έχει με τη Δ.Ο.Υ. και το ΙΚΑ, αλλά δε μας αφορούν και ούτε σχετιζόμαστε με αυτά…».

Μέσα σε τρις (3) γραμμές φιλοδοξούν να αποποιηθούν, ως ηθικοί αυτουργοί, τα όσα εδώ και δύο δεκαετίες διαδραματίζονται στα συγκεκριμένα δημόσια καταστήματα και είναι παρανομίες και μόνο παρανομίες εις βάρος μου, με σκοπό την εξαθλίωση μου και την βιολογική εξολόθρευση μου, ώστε να υφαρπάξουν την ιδιοκτησία μου, για να νομιμοποιήσουν την παράνομη δική τους, όπως τεκμηριωμένα εκτίθενται στην 300/2019 ανταγωγή μου, Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου.
Επαναλαμβάνονται.

«… Τέλος δεν είμαστε «κατάλοιπα της ιταλικής κατοχής», όσο υποτιμητικά ακούγεται ο εν λόγω χαρακτηρισμός, είμαστε έλληνες ιθαγενείς και πολίτες καθ’ όλα νόμιμοι, εργαζόμενοι έντιμα και σκληρά όλα αυτά τα χρόνια, όντας επιχειρηματίες που ως επί το πλείστον έχουμε αδικηθεί και όχι ευνοηθεί από την ελληνική πολιτεία.»

Μόνοι του δηλώνουν ότι υποτιμητικά ακούγεται ο χαρακτηρισμός κατάλοιπα της Ιταλικής κατοχής, που σημαίνει ότι αναγνωρίζουν, ότι δεν είναι.
Δεν αμφισβητείται ότι είναι Έλληνες ιθαγενείς.
Αυτό δεν αποκλείει και ότι είναι κατάλοιπα της Ιταλικής κατοχής, από σύζυγο Ιταλό κατακτητή και πατέρα επίσης για την πρώτη και δεύτερο αντίστοιχα, από τους ενάγοντες.

Δηλώνουν επίσης ότι έχουν αδικηθεί από την Ελληνική πολιτεία.
Όποιος αδικείται, είναι εν δυνάμει εκδικητής.
Λέγεται ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.
Δηλαδή ο εκδικητής μπορεί να περιμένει πολλά έως πάρα πολλά χρόνια για να πάρει την εκδίκηση του και αυτή δεν είναι απαραίτητο  να στρέφεται κατά του αδικούντος, ενίοτε στρέφεται προς τα τέκνα των αδικούντων η τα αγαπητά τους πρόσωπα. 
Εν προκειμένω κατά παντός Έλληνα Πολίτη, πόσο μάλλον αν αυτός η αυτή εκπέμπει γενικά ωραιότητα, καθαρότητα και διακρίνετε από χαρίσματα και εξυπνάδα.

Σελίδες 13-14
«Οι εναγόμενοι με τα ανωτέρω, ψευδώς και συκοφαντικώς παριστάνουν εμένα τον δεύτερο ενάγοντα ως συμμορία με τον Ιωάννη Μανουσέλη και τον Αχμέτ Καπακλή, οι οποίοι μεθοδεύουμεμε παράνομους τρόπους την υφαρπαγή της περιουσίας τρίτων, και ο οποίος δεύτερος ενάγων απολαμβάνω με κάποιο τρόπο δικαστικής ασυλίας, όντας ασυνεπής στις υποχρεώσεις μου έναντι εργολάβων, ενώ αποκαλούμαι και πάλι υποτιμητικά ως «γόνος ιταλού κατακτητή».»

Πουθενά απολύτως και ποτέ δεν ανέφερα για τον δεύτερο ενάγοντα ότι απολαμβάνει με κάποιο τρόπο δικαστικής ασυλίας, όντας  ασυνεπής στις υποχρεώσεις του έναντι εργολάβων.
Αυτά τα έχω αναφέρει για τον Ιωάννη Μανουσέλη και εκτίθενται τεκμηριωμένα στην αγωγή μου κατά του Ιωάννη Μανουσέλη που Σας προσκομίζω συνοδεία των προτάσεων και σχετικών, ως αναπόσπαστο περιεχόμενο, της 300/2019 ανταγωγής μου κατά των αντιδίκων και στην οποία Σας παραπέμπω.
Ο δεύτερος ενάγοντας δεν ενεργεί εκείνος άμεσα, αλλά παρασκηνιακά και σε αυτόν καταλήγουν οι εξαπατήσεις του Ιωάννη Μανουσέλη.
Έχει αναφερθεί πολλάκις και τεκμηριωμένα στην 300/2019 ανταγωγή μου κατά των αντιδίκων και στην αγωγή μου κατά του Ιωάννη Μανουσέλη, στις οποίες και Σας παραπέμπω, ότι το κτίριο του δεύτερου ενάγοντα στην 80^Α ΚΜΓΡ, ότι αποκτήθηκε η συγκεκριμένη μερίδα από τον Ιωάννη Μανουσέλη με εξαπάτηση, χωρίς να την πληρώσει (σχετικό 08) και αμέσως την μεταβίβασε στον Αχμέτ Καπακλή (σχετικό 06, πρώτη εγγραφή του πιστοποιητικού), προκειμένου να την διασφαλίσει από την συντηρητική κατάσχεση που αιτήθηκε ο πωλητής και για δεύτερη φορά εξαπάτησε ο Ιωάννης Μανουσέλης και για την συγκεκριμένη του ενέργεια του επιβλήθηκε η ποινή φυλάκισης των τριών (3) ετών, (σχετικό 08).
Το συγκεκριμένο δε κτίριο περιήλθε στον δεύτερο ενάγοντα από προσημειώσεις ευτελών ποσών, (σχετικό 06).
Η δε 246/98 (σχετικό 03) οικοδομική άδεια του συγκεκριμένου κτιρίου εκδόθηκε στο όνομα του Ιωάννη Μανουσέλη, μεταβιβάστηκε στον Αχμέτ Καπακλή και κατέληξε στον δεύτερο ενάγοντα.  

Τι άλλο χρειάζεται για να αποδειχθεί ότι ο δεύτερος ενάγοντας υφαρπάζει περιουσίες τρίτων μέσω των υποχείριων του Ιωάννη Μανουσέλη και Αχμέτ Καπακλή και ότι οι ισχυρισμοί μου είναι

.

πραγματικοί και αληθείς;

Σχετικά με την αναφορά μου ότι είναι γόνος Ιταλού κατακτητή. Είναι.
Το αναφέρω δε αυτό για να καταδείξω την καταγωγή του και τον τρόπο σκέψης του και όχι υποτιμητικά.
Είναι πρόβλημα του, αν αισθάνεται υποτιμημένος.
Το ίδιο θα έκανα αν ήταν γόνος βασιλικής οικογένειας και χρειαζόταν να καταδείξω την ανάλογη συμπεριφορά του.

Σελίδες 19-20
«Όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα είναι ψευδή, συκοφαντικά και δυσφημιστικά και τα αρνούμαστε κατηγορηματικώς. Όπως ήδη πολλάκις ελέχθη ουδέποτε εξεδόθη φωτογραφική απόφαση υπέρ του δεύτερου ενάγοντος, ουδέποτε μεθοδεύτηκε κάποιο σχέδιο ώστε η μερίδα 80 Α να αποκτήσει παρανόμως άδεια ανοικοδόμησης,…».

18-10-1996   Αίτηση έκδοσης της 246/98 οικοδομικής άδειας στην Πολεοδομία Ρόδου, (σχετικό 03).
01-04-1997   Έκδοση της υπ’ αριθμόν ΤΥ 2267 απόφασης του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου που χαρακτηρίζει την εκατέρωθεν της 80^Α Κτηματολογικής Μερίδας Γαιών Ρόδου περιοχή ως κατοικημένη και ορίζει την οικοδομική γραμμή στο συγκεκριμένο τμήμα της, στα τριάντα (30) μέτρα από τον άξονα της Εθνικής οδού Ρόδου – Λίνδου, (σχετικό 09 α΄).
29-05-1998   Έκδοση της υπ’ αριθμόν ΤΥ 6903 απόφασης του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου, που εγκρίνει την κοινή προσωρινή κυκλοφοριακή σύνδεση οικοπέδων κτημ. Μερ. 80^Α  γαιών Ρόδου ιδιοκτησίας Καπακλή Αχμέτ… (σχετικό 09 β΄).
24-06-1998   Έκδοση της 246/24-06-1998 οικοδομικής άδειας στο όνομα του Ιωάννη Μανουσέλη, (σχετικό 03).
12-12-2000   Έκδοση της υπ’ αριθμόν ΧΟΠ 5585 (σχετικό 09 γ΄) απόφασης του Νομάρχη Σάββα Καραγιάννη και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου που ανακαλεί την ανωτέρω αναφερομένη υπ’ αριθμόν ΤΥ 2267/01-04-1997 (σχετικό 09 α΄) απόφαση του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου).

Εκ των ανωτέρω παρατιθέμενων, τα σχόλια περιττεύουν.

Ωστόσο, ένεκα της προκλητικά επαναλαμβανόμενης επίκλησης των εναγόντων  ότι η 246/98 (σχετικό 03) οικοδομική τους άδεια εκδόθηκε σύννομα, πρέπει να επισημανθεί  ότι η υπ’ αριθμόν ΤΥ 6903/29-05-1998  (σχετικό 09 β΄) απόφαση του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου, που εγκρίνει την κοινή προσωρινή κυκλοφοριακή σύνδεση οικοπέδων της 80^Α  και 75 Κτηματολογικών Μερίδων Γαιών Ρόδου ιδιοκτησίας Αχμέτ Καπακλή είναι παρανόμως εκδοθείσα, καθώς διά του υπ’ αριθμόν 1301/06-04-2015 (σχετικό 04) η ίδια υπηρεσία ΔΤΕ Δωδεκανήσου, βεβαιώνει ότι δεν είναι δυνατή η χορήγηση έγκρισης κυκλοφοριακής σύνδεσης στην 80^Α ΚΜΓΡ, διότι δεν έχει την απαιτούμενη απόσταση από την παρακείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση, πόσο μάλλον στην 75 ΚΜΓΡ που είναι εγγύτερα της.
Συνεπώς η υπ’ αριθμόν 246/24-06-98 (σχετικό 03) οικοδομική άδεια εκδόθηκε παρανόμως, καθώς για την έκδοση της προσκομίστηκε η υπ’ αριθμόν ΤΥ 6903/29-05-1998  (σχετικό 09 β΄) απόφαση του Νομάρχη Γιάννη Παρασκευά και της ΔΤΕ Δωδεκανήσου, η οποία δεν ήταν δυνατόν να εκδοθεί, λόγο της υπολειπόμενης απόστασης των μερίδων 80^Α & 75 από την παρακείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση.

«Πρέπει να εξεταστεί από την Ελληνική Πολιτεία η ήδη εκδηλωμένη, μα κυρίως η εν δυνάμει υποθαλπόμενη, εκδικητικότητα των εναγόντων, με βάση την δήλωση τους ότι έχουν αδικηθεί από το Ελληνικό κράτος, σε σχέση με τον απόλυτο παρασκηνιακό έλεγχο που ασκούν στις δημόσιες υπηρεσίες και σε σχέση με την ελλιπή συντήρηση των δημόσιων έργων και δη των γεφυρών του νησιού, μία εκ των οποίων γκρεμίστηκε, αυτή του ποταμού Μάκαρη στο Χαράκι, κόβοντας το νησί στα δύο, εκμαιεύοντας από εμένα την από 23-12-2019 επιστολή μου στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ με θέμα:  Εθνικές Ανησυχίες και Προβληματισμοί.  Ρόδος: Γέφυρα Μάκαρη (σχετικό 10).
Όμοια περίπτωση είναι το 6^ο Δημοτικό σχολείο Ρόδου, για το οποία αναφέρω σχετικά στη σελίδα 17-18 της Προσφυγής Ενώπιον του ΣτΕ,  (σχετικά 60 α΄,  β΄ &  61  της Π-ΣτΕ), η οποία συνοδεύει την 300/2019 ανταγωγή μου, ως ενιαίο περιεχόμενο της».
(Θωμάς Χ. Σπανός)

Επιπρόσθετα οι ενάγοντες δεν κομίζουν προς τεκμηρίωση και δεν αναφέρονται και σε κάποιον άλλο ο οποίος επωφελήθηκε από την συγκεκριμένη ΤΥ 2267/01-04-1997 (σχετικό 09 α΄) απόφαση για να εκδώσει την οικοδομική του άδεια, το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ισχύος της.

«… είναι ψευδές ότι το κτίριο της μερίδα γαιών Ρόδου 80 Α βρίσκει μοναδική διέξοδο νομιμοποίησης στην υφαρπαγή των ιδιοκτησιών των εναγομένων,…»

Παραπέμπω για του λόγου το αληθές στο σύνολο όλων των εκτιθέμενων στην 300/2019 ανταγωγή μου κατά των αντιδίκων με τις προσκομιζόμενες μετά των προτάσεων και σχετικών της, αγωγές μου, όπου εκφράζεται η προς τούτο παροιμιώδης και εκδηλωμένη παρανόμως, επιμονή και εμμονή των εναγόντων .

Επιπρόσθετα: 
Η 246/98 οικοδομική άδεια έχει λήξη και αδυνατεί αναθεώρησης και επανέκδοσης, όπως βεβαιώνει η Πολεοδομία διά του υπ’ αριθμόν 2440/27-05-2013 (σχετικό 11 α΄) και η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου διά του υπ’ αριθμόν ΔΤΕ1301/06-04-2015 (σχετικό 04) η οποία βεβαιώνει ότι δεν είναι δυνατή η χορήγηση κυκλοφοριακής σύνδεσης στην 80^Α  ΚΜΓΡ, απαραίτητο συνοδό έργο έκδοσης οικοδομικής άδειας.
Για να εκδοθεί πλέον οικοδομική άδεια στο κτίριο της 80 Α ΚΜΓΡ πρέπει αυτό να έχει σαράντα πέντε (45) μέτρα απόσταση από τον άξονα της Εθνική οδού Ρόδου – Λίνδου και με το γεγονός ότι δεν μπορεί να κατασκευαστεί κυκλοφοριακή σύνδεση σε αυτό διότι δεν έχει την απαιτούμενη απόσταση από την παρακείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση της Εθνικής οδού Ρόδου – Λίνδου, βρίσκει μοναδική διέξοδο νομιμοποίησης να κατεδαφιστεί το ήμισυ, (σχετικό 11 β΄) και να οικοδομηθεί η πίσω πλευρά του, όπου η ιδιοκτησία μου, ώστε να υπάρξει και η δυνατότητα δημιουργίας παράπλευρου δρόμου με την Εθνική οδό Ρόδου – Λίνδου, όπως ήδη υπάρχει ατύπως και εξυπηρετεί σήμερα, μετ’ εμποδίων, τους επαγγελματίες και τα κτίρια της περιοχής.
Η τεχνική έκθεση πραγματογνωμοσύνης του αρχιτέκτονα μηχανικού κυρίου Νίκου Σαββόπουλου και του σχεδιαγράμματος που την συνοδεύει, τεκμηριώνουν, εκ του περισσού, τα ανωτέρω, (σχετικά 01 α΄ &  β΄).

«… ουδείς είναι υποχείριο εμού του δεύτερου ενάγοντος η της οικογένειας μας εν γένει, ουδέποτε παραποιήσαμε η πείσαμε …… , δεν κατεχόμαστε από αβυσσαλέο μίσος για κανέναν,….. δεν ασκήσαμε κατά του πρώτου εναγόμενου βιαιοπραγίες, κλεψιές, προπηλακισμούς, δολιοφθορές και απόπειρες  κατά της σωματικής του ακεραιότητας και της ζωής του….Δεν γνωρίζουμε καν τους εναγομένους, ούτε καν εξ όψεως, ειδικά η πρώτη εξ ημών, και αισθανόμαστε έκπληκτοι, εξοργισμένοι και ανήμποροι μπροστά σε αυτή την απρόκλητη και απαράδεκτη επίθεση που γίνετε ξαφνικά εις βάρος μας».

Επαναλαμβάνονται απελπιστικά έως γραφικά και κυρίως ατεκμηρίωτα, ευελπιστώντας να εισακουστούν.
Έχουν βάλει το κεφάλι τους στην τρύπα της εθελοτυφλίας τους, για να μην βλέπουν, ότι τους βλέπουνε.
Η τύχη τους είναι όπως της στρουθοκαμήλου που άνοιξε μια τρύπα στο έδαφος και έβαλε το κεφάλι της μέσα για να μην βλέπει το λιοντάρι που ερχόταν κατά πάνω της.
Μόλις ανωτέρω αναφέρθηκε σχετικά με την δήλωση τους, ότι έχουν αδικηθεί από την Ελληνική Πολιτεία, ότι ο αδικημένος είναι εν δυνάμει εκδικητής και μπορεί να περιμένει χρόνια για να πάρει την εκδίκηση του.
Ας αναρωτηθούν ΚΑΠΟΙΟΙ ποια μπορεί να είναι αυτή, των εναγόντων.
Όσο ποιο αργά έλθει η εκδίκηση τόσο το μίσος φουντώνει και καθίσταται αβυσσαλέο.
Είναι ενδεικτικά τα όσα αναφέρονται στην 300/2019 ανταγωγή μου και στις προσκομιζόμενες μετά των προτάσεων και σχετικών αυτής αγωγές μου, ότι έχω υποστεί από τους ενάγοντες, ενεργώντας ως ηθικοί αυτουργοί.
Το ανεκδιήγητο είναι, ότι δεν με γνωρίζουν, ούτε καν εξ όψεως.

Σελίδα 20
«Η σύνδεση ημών με όποιες τυχόν ποινικές πράξεις τελέστηκαν από τρίτους εις βάρος των εναγομένων, και κυρίως εις βάρος του πρώτου εξ αυτών, είναι αισχρή συκοφαντία που μας αφήνει το λιγότερο έκπληκτους. Όλα όσα αναφέρονται στο εν λόγω έγγραφο δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα αλλά είναι αποκυήματα της νοσηρής φαντασίας των εναγομένων, καθώς ουδόλως ασχολούμαστε μαζί του και δη με διάθεση να τον καταστρέψουμε, κάτι που δε θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως δεν ισχύει στην αντίστροφη του όψη».

Αναγκαστικά επαναλαμβάνομαι, όπως οι ενάγοντες.
Η σχέση τους με τους Ιωάννη Μανουσέλη, τον Αχμέτ Καπακλή, την συμβολαιογράφο Χρυσάνθη Κώτη, είναι άρρηκτη, μακροχρόνια και πολύ προσοδοφόρα για τους ίδιους και αρκεί να ανατρέξετε στην 246/98 (σχετικό 03) οικοδομική άδεια, στα υπ’ αριθμόν 1600/2009 (σχετικό 06) & υπ’ αριθμόν  6844/2019 (σχετικό 07)  Πιστοποιητικά Ιδιοκτησίας του Κτηματολογίου Ρόδου.
Οι αδικοπραγίες των ανωτέρω έχουν καταδεικνυόμενο στόχο την ιδιοκτησία μου η οποία προσφέρει την μοναδική διέξοδο νομιμοποίησης και αξιοποίησης της ιδιοκτησίας του δεύτερου ενάγοντος και αυτό έχει αναφερθεί πολλάκις, μάλιστα τεκμηριωμένα,  έως καταχρηστικά στην 300/2019 ανταγωγή μου και στις προσκομιζόμενες μετά των προτάσεων και σχετικών της, αγωγές μου.

Σελίδες 21-22
Επαναλαμβάνονται απελπιστικά  σε σημείο εκλιπάρησης, αποποιούμενοι των ενεργειών τους, ως ηθικοί αυτουργοί, κατά εμού, μάλιστα με απλές αναφορές, στερούμενοι τεκμηρίωσης.

Σελίδες 22-23
«… ούσα μια αξιοσέβαστη προσωπικότητα στην κοινωνία της Ρόδου».

Ο σεβασμός δεν αγοράζεται, αλλά αποκτιέται.
Αυτό που απολαμβάνει και εισπράττει η πρώτη ενάγουσα είναι ο φόβος που έχει σπείρει στην κοινωνία της Ρόδου, για το τι θα πάθει, όποιος δεν ακολουθεί τις εντολές της.
Διακατέχεται από σύγχυση περί των αξιών και των άξιων.

Σελίδες 28-29
«Γνωρίζουμε ότι παρέλκει ….  κάτι περισσότερο από ένα απλό μειδίαμα»

Πρώτα σε αγνοούν. Μετά σε κοροϊδεύουν.
Μετά σε πολεμούν. Μετά τους νικάς.

«… τους οποίους ουδέποτε έχω δει στη ζωή μου και δε γνωρίζω ούτε καν εξ όψεως ποιοι είναι…»

Επαναλαμβάνομαι και εγώ: «… πριν αλέκτωρ λαλήσει».

«… Με όλα τα ανωτέρω …. Ότι υπονομεύουμε την ασφάλεια της χώρας, ότι βασανίζουμε και ταλαιπωρούμε με διάφορες μεθοδεύσεις τους συνανθρώπους μας, …. ότι στήσαμε την ψευδή κατηγορία της αποπλάνησης ανηλίκου σε βάρος 84χρονου συνανθρώπου μας…. ότι η πρώτη εξ ημών είμαι εκδικητική και εμπαθής, ότι ….. Ειλικρινά παρέλκει οποιοσδήποτε περαιτέρω σχολιασμός». 

Έχουν απαντηθεί όλα ανωτέρω.
Σχετικά με τον 84χρονο, όμως θέλω να σας παραπέμψω επακριβώς, στην 3^η Υποενότητα της ιστορικής ενότητας: «Κ. Γκαίτε: «Δεν γνωρίζεις κανέναν καλά, παρά μόνο αυτούς που σε κάνουν να υποφέρεις», της 300/2019 ανταγωγής μου.

Σελίδα 30
«Όλα τα ανωτέρω….. προκαλώντας μου ανήκεστο βλάβη».

Μια επαναλαμβανόμενη ατεκμηρίωτη αποποίηση, που καταρρίπτεται από τα προσκομιζόμενα από εμένα στοιχεία προς τεκμηρίωση της 300/2019 ανταγωγής μου κατά των αντιδίκων και τα ίδια τα γεγονότα.

Σελίδα 33
Την απάντηση για όσα στην συγκεκριμένη σελίδα αναφέρονται και αποποιούνται την δίνουν οι ίδιοι στη σελίδα 10 της αγωγής τους και είναι:

«έννοια του «κατακτητή» συνδέεται με άτομα που υπήρξαν εν καιρώ πολέμου στο νησί και φέρονταν με το ήθος και την ιδιοσυγκρασία του κατακτητή, ήτοι ασκούσαν εξουσία υπό την επίβλεψη βίας και ενεργώντας υπό το δίκαιο του πολέμου, οι δε συνεργαζόμενοιμε αυτούς ήταν προδότες της χώρας».  

Σελίδα 36
Μια μωρά επανάληψη αποποιήσεων με άξια απάντησης εκείνη που αναφέρεται στο κατοικίδιο μου, τον γάτο μου και αυτό γιατί ήταν μήνυμα που μου έστειλαν και το μήνυμα τους ως ηθικοί αυτουργοί  όχι απλά μου το έστειλαν,

αλλά και πολλάκις το έχουν επιχειρήσει.

Στο (σχετικό 12 α΄ &  β΄) φαίνεται το αίμα φρέσκο.
Σκότωσαν το ζώο στις 16-10-2016 ημέρα Κυριακή και το τοποθέτησαν στο δρόμο μου, που πήγαινα πρωί -πρωί στη εκκλησία με τα πόδια.
Το συμβάν ήταν σε απόσταση ένα χιλιόμετρο περίπου από το σπίτι μου.
Σε καμία περίπτωση ο γάτος δεν επρόκειτο να βρεθεί εκεί.
Το έχουν τοποθετήσει το ζώο με προσοχή. Εάν ήταν από αυτοκίνητο δεν θα ήταν απείραχτο το δέρμα του, θα είχε μώλωπες και τραύματα σε αυτό.
Θα είχε ξεκοιλιαστεί.
Μάλιστα για να είναι σίγουροι ότι θα πάρω το μήνυμα το έχουν τοποθετήσει με τρόπο που το αίμα να κυλάει στην ανηφόρα.
Αυτό είναι ορατό και κατανοητό από τις φωτογραφίες που έβγαλα του δρόμου εκείνη τη στιγμή που το είδα,  (σχετικά 12 γ΄  &  δ΄).
Ούτε και ο στενός ανηφορικός δρόμος επρόκειτο να επιτρέψει σε αυτοκίνητο να έχει ταχύτητα που δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί ο γάτος και να το αποφύγει, πόσο μάλλον που την μικρή ταχύτητα επιβάλλει η στροφή του δρόμου.
Ατυχής η αναφορά και προσπάθεια αποποίησης του συμβάντος.
Έπρεπε να το αγνοήσουν και να το αντιπαρέρθουν.

Σελίδα 37
«Με όσα ενόρκως ανωτέρω κατέθεσε…., διαφθείροντας και χρησιμοποιώντας τις δημόσιες υπηρεσίες, γνωρίζοντας ότι όλα τα ανωτέρω είναι εξ ολοκλήρου ψευδή και ανυπόστατα».

Επί των ανωτέρω αρκεί η με αριθμό πρωτοκόλλου 5379/20-12-2019 (σχετικό 13) απάντηση της Υπηρεσίας του Δήμου Ρόδου, όπου από αυτήν προκύπτει ότι ο υπάλληλος της Πολεοδομίας Ανδρέας Γιαννακόπουλος που συνέταξε την υπ’ αριθμόν 2440/27-05-2013 (σχετικό 11 α΄) απάντηση της υπηρεσίας του και το όνομα του αναφέρεται επί αυτής, υπέγραψε την παραλαβή της για λογαριασμό του δεύτερου ενάγοντα.
Τούτο σας δηλώνω ότι έπραξε παρουσία μου προκλητικά, δηλώνοντας μου εμμέσως πλην σαφώς οι ενάγοντες ότι και η Υπηρεσία Δόμησης είναι δική τους και ότι σε αυτήν κάνουν ότι θέλουν προς απογοήτευση μου και εγκατάλειψη μου να αναζητήσω την γενεσιουργό αιτία και τους ηθικούς αυτουργούς, που είναι οι ίδιοι, των μακροχρόνια δεινών μου που μερικώς εκτίθενται στην 300/2019 ανταγωγή μου και τις προσκομιζόμενες, ως ενιαίο περιεχόμενο της παρούσης, αγωγές, συνοδεία των προτάσεων και των σχετικών της.  
Επειδή δε, τούτο έκανα θέμα σε καταθέσεις μου αρμοδίως, εικάζω πώς ένεκα τούτου, δεν παρέλαβε  και τις υπόλοιπες ο συγκεκριμένος υπάλληλος.

Σελίδες 37-39
Στην 4^η Υποενότητα της ιστορικής ενότητας «ΙΑ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ», της 300/2019 ανταγωγής μου κατά των αντιδίκων, αναφέρω ότι διά της υπ’ αριθμόν 1188/09-10-2017 (σχετικό 14 α΄) αιτήσεως μου, αιτήθηκα τη χορήγηση νομικής βοήθειας, διορισμού δικαστικού επιμελητή, προκειμένου να κοινοποιήσω στην πρώτη ενάγουσα,  την απεσταλμένη στην ηγεσία του Αρείου Πάγου επιστολή μου με θέμα: Διαφέντευση Δωδεκανησιακής Δικαιοσύνης, (σχετικό 14 β΄) & (23 γ΄ ευανάγνωστο μετά σχετικών,  της 300/2019 ανταγωγής μου, τόμος Γ΄).
Ακολούθησαν επιλεκτικές απορρίψεις των αιτήσεων μου από τους νέους Δικαστικούς Λειτουργούς που έφθασαν στο Πρωτοδικείο Ρόδου τον Σεπτέμβριο του 2017 και οι οποίες με εξώθησαν έως του σημείου να καταθέσω εγκλήσεις κατά Δικαστικών Λειτουργών.
Στην 5^η Υποενότητα της ιστορικής ενότητας «ΙΑ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ», της 300/2019 ανταγωγής μου, αναλυτικότερα αναφέρω ότι με τον νόμο 4241/127 (ΦΕΚ Β΄173/30-01-2019),  ο οποίος ίσχυε από την 1^η Φεβρουαρίου του 2019, (σχετικό 14 γ΄) καταστάθηκα δικαιούχος, χορήγησης νομικής βοήθειας διά του νόμου 3226/2004, πέραν της οιασδήποτε υποκειμενικής Δικαστικής κρίσης.
Αν και πάλι αντιμετώπισα προβλήματα, όπως στην ίδια υποενότητα εκθέτω, εν τούτοις έλαβα τις πρώτες χορηγίες νομικής βοήθειας, προκειμένου να καταθέσω αγωγές κατά των Ιωάννη Παπαντωνίου, Ιωάννη Μανουσέλη, Ευστράτιου Καρίκη και Αχμέτ Καπακλή.
Ως εκ των ανωτέρω εκτίθεται προκειμένου να μου χορηγηθεί νομική βοήθεια κατά των ανωτέρω χρειάστηκε να καταθέσω εγκλήσεις ακόμη και κατά Δικαστικών Λειτουργών.
Πόσο μάλλον να κινηθώ κατά των εναγόντων μου.
Τούτο επιχείρησα, ως κατωτέρω:
Διά της υπ’ αριθμόν 478/15-04-2019 (σχετικό 15 α΄ &  β΄) αιτήσεως μου στο Πρωτοδικείο Ρόδου, αιτήθηκα χορήγηση νομικής βοήθειας, διορισμού δικηγόρου και δικαστικού επιμελητή, προκειμένου να καταθέσω αγωγή αποζημίωσης κατά του Ανδρέα Φραγκίσκου Μαντζόν, δηλαδή του δεύτερου ενάγοντα, ως ηθικού αυτουργού όλων των κατά εμού μακροχρόνια δρώμενων, αναφερόμενων στην 300/2019 ανταγωγή μου .
Διά της υπ’ αριθμόν 95/17-04-2019 (σχετικό 15 γ΄) Πράξης του Πρωτοδικείου Ρόδου, μου χορηγήθηκε η αιτούμενη νομική βοήθεια στο όνομα του δικηγόρου Νικήτα Μπόλκα.
Η κωλυσιεργία και η υπεκφυγή του συγκεκριμένου δικηγόρου, ως και η παρελκυστική συμπεριφορά του, έγινε από εμένα ανεχτή έως και την 22-10-2019 όπου και οδηγήθηκα στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ρόδου, καταθέτοντας αίτηση για να τον καλέσουν και να τον συμμορφώσουν, (σχετικό 15 δ΄).
Διά της υπ’ αριθμόν 385/23-10-2019 (σχετικό 15 ε΄) Πράξης του Πρωτοδικείου Ρόδου και μετά από παραίτηση του δικηγόρου Νικήτα Μπόλκα, διορίστηκε ο δικηγόρος Αναστάσιος Μπακαλούμας να μου παρέχει νομική βοήθεια να καταθέσω αγωγή αποζημίωσης, ένεκα ηθικής αυτουργίας του δεύτερου ενάγοντα, σε όλα τα κατά εμού μακροχρόνια δρώμενα, μερικώς αναφερόμενα στην 300/2019 ανταγωγή μου.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η συμπεριφορά του δικηγόρου Νικήτα Μπόλκα και των περισσοτέρων γενικότερα οφείλεται σε παρόμοιες πρακτικές των εναγόντων, όπως αυτή που μεθόδευσαν με την διορισμένη από το Πρωτοδικείο Ρόδου δικηγόρο μου Αικατερίνη – Μαρία Μαραγκού. Ως στην  2^η υποενότητα της ιστορική ενότητας ΙΓ. Γκαίτε: «Δεν γνωρίζεις κανέναν καλά, παρά μόνο αυτούς που σε κάνουν να υποφέρεις», της 300/2019 ανταγωγής μου, αναφέρω ότι η δικηγόρος μου ερχόμενη να με εκπροσωπήσει στη συζήτηση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου της 17-10-2013 όπου συζητείτο η αγωγή χρησικτησίας του ακινήτου μου, έτυχε τροχαίου ατυχήματος.
Τούτο δε αναγκάστηκα να αναφέρω στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου μεγαλοφώνως προκειμένου να κρατηθεί προς συζήτηση η υπόθεση μου, μεταφέροντας παρά τη θέληση μου, το μήνυμα των εναγόντων στη αίθουσα του Δικαστηρίου, με αποδέκτες όλους τους παρευρισκόμενους.

Ένεκα των συμβουλών των γονιών μου, μεταξύ των οποίων:
«Η χειρότερη συμφωνία, το καλύτερο Δικαστήριο».
Ένεκα της πάγιας πρόθεσης μου να έχω συνεργασία με τους ενάγοντες για την συγκεκριμένη υπόθεση της αξιοποίησης των ιδιοκτησιών μας, μιας και αυτό είχα υποσχεθεί στην πρώτη ενάγουσα.
Ένεκα ότι ουσιαστικά ευρίσκομαι μόνιμα εν μέσω ‘’συμπληγάδων πετρών’’ της Δικαιοσύνης και των εναγόντων.  
Ένεκα μιας πρόσφατης απορριπτικής Δικαστικής απόφασης κατά εμού, με την οποία μου έστειλαν πάλι το μήνυμα τους οι ενάγοντες ότι εμείς ελέγχουμε και εμείς είμαστε η Δικαιοσύνη στο νησί.
Ένεκα και της προσέγγισης των εναγόντων, μέσω του αρχιτέκτονα μηχανικού Βασίλη Αφαντενού, έξω από το Δικαστικό Μέγαρο την 17-04-2019 να μου οικοδομήσουν αντιπαροχή την ιδιοκτησία μου, ώστε και εκείνοι να εξυπηρετηθούν νομιμοποιώντας τη δική τους.
Ένεκα όλων των ανωτέρω, απέστειλα την πρόταση που μου ζήτησαν μέσω του Βασίλη Αφαντενού στους ενάγοντες, μέσω email για την οποία οι ενάγοντες κάνουν λόγο στις σελίδες τριάντα επτά έως τριάντα εννέα (37-39) της αγωγής τους, (σχετικό 15 στ΄).
Μάλιστα τούτο έπραξα και κατόπιν εξώθησης, όπως προκύπτει από το ύφος της από 14-05-2019 ηλεκτρονικής επιστολής μου προς τον συγκεκριμένο αρχιτέκτονα μηχανικό, (σχετικό 15 ζ΄).
Κυρίως όμως την απέστειλα για να αποφύγω να καταθέσω την αγωγή μου κατά του δεύτερου ενάγοντα, για την οποία είχα αιτηθεί χορήγηση νομικής βοήθειας, διά της υπ’ αριθμόν 478/15-04-2019 (σχετικά 15 α΄ &  β΄) αιτήσεως μου και την οποία ακόμη δεν έχω καταθέσει.
Στην συγκεκριμένη αίτηση μου αναφέρθηκα στο παράδειγμα του Τιτανικού.
Ήθελα να αποφύγω την μεταξύ μας παρόμοια σύγκρουση.
Ήθελα να αποφύγω να υποστούν τις συνέπειες του νόμου και της κοινωνίας όλοι αυτοί που αναφέρονται στην 300/2019 ανταγωγή μου κατά των αντιδίκων, ότι παρανομούν εις βάρος μου εδώ και δύο δεκαετίες.
Ο Τιτανικός ήταν ένα καράβι που βούλιαξε στο παρθενικό του ταξίδι.
Όμως η πλειονότητα των επιβαινόντων πνίγηκαν και αυτό οφειλόταν στην αλαζονεία των πλοιοκτητών του. Δεν μερίμνησαν ούτε για τις ανάλογες λέμβους διαφυγής, καθόσον το πλοίο ήταν ‘’αβύθιστο’’.
Όλοι όσοι αναφέρονται στην 300/2019 ανταγωγή μου, με τον έναν η με τον άλλο τρόπο πρόκειται να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους.
Όσο για την τύχη των πλοιοκτητών, εν προκειμένω των εναγόντων, αυτή είναι γνωστή. Πρόκειται με την αλαζονεία και τον στρουθοκαμηλισμό που τους διακατέχει να πάνε αναφανδόν με το δημιούργημα τους, όπως με τους πλοιοκτήτες του Τιτανικού που περίμεναν να βυθιστούν μαζί του, εγκαταλείποντας κάθε προσπάθεια διάσωσης τους, περιμένοντας το μοιραίο, ακούγοντας μουσική στο σαλόνι του πλοίου.
Ήθελα να αποφύγω αυτή τη σύγκρουση, που πολλούς πρόκειται να πνίξει.
Όμως, οι ενάγοντες ήρθαν και συγκρούστηκαν οι ίδιοι, συνειδητά, μαζί μου.
Κατέθεσαν την με αριθμό κατάθεσης 254/04-11-2019 αγωγή τους, κατά και εμού για την οποία είμαι υποχρεωμένος να αμυνθώ διά των παρόντων προτάσεων μου και κυρίως διά της με αριθμό κατάθεσης 300/30-12-2019 ανταγωγής μου.
Δεν ευθύνομαι για όσα επακολουθήσουν αυτής της σύγκρουσης.

Με τον έλεγχο και την επιβολή που ασκούν επί της Δικαιοσύνης, μερίμνησαν, ευτυχώς ανεπιτυχώς, η αγωγή τους να δικαστεί, κατά αναλογία με την αγωγή του δικηγόρου Στέφανου Στεφανίδη, απόντος εμού, ώστε αμαχητί, όπως χρόνια τώρα πράττουν να μου πάρουν για πολλοστή φορά ότι έχω και δεν έχω.
Προς τούτο μερίμνησαν προηγούμενα για την υπ’ αριθμόν 452/2019 (σχετικό 16 α΄) απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, ώστε να μην δύναμαι να αμυνθώ.
Ευτυχώς ενήργησα άμεσα και κατέθεσα Προσφυγή.

Παρά ταύτα, στην παρούσα ενότητα ανωτέρω αναφερόμενα, προς αντίκρουση της αγωγής των αντιδίκων (σελίδες 37-39), αντικρούω αυτήν, ως κατωτέρω:

Ως ανωτέρω αναφέρθηκε η επιστολή – πρόταση μου ζητήθηκε από τους αντίδικους μέσω του αρχιτέκτονα – μηχανικού Βασίλη Αφαντενού, άλλως δεν θα την απέστελλα, παρά όσα ανωτέρω εκτέθηκαν, για να δικαιολογήσω την αποστολή της.
Η μεταξύ μας διένεξη, αφορά και οφείλετε στην απαραίτητη και υποχρεωτική συνεκμετάλλευση και αξιοποίηση των ιδιοκτησιών μας, ανεξαρτήτως ιδιοκτησιακού καθεστώτος, προκειμένου να νομιμοποιηθεί και αξιοποιηθεί η ιδιοκτησία του δεύτερου αντίδικου, Ανδρέα Φραγκίσκου Μαντζόν.
Ανεξαρτήτως κυρίως, αν η δική μου ιδιοκτησία ανήκει σε εμένα η σε κάποιον άλλο, καθώς η δική τους στερείται οιασδήποτε δικαιοπραξίας, βάση νόμου.
Προς τούτο επιχείρησαν οι ενάγοντες έως και τρείς (3) επαναληπτικούς παράνομους και καταχρηστικούς πλειστηριασμούς κατά της ιδιοκτησίας μου, μέσω του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. νυν Ε.Φ.Κ.Α. Ρόδου από οφειλές του Ιωάννη Μανουσέλη προς το  συγκεκριμένο ίδρυμα, επιβεβαιώνοντας για μυριοστή φορά ότι ο δεύτερος ενάγοντας χρησιμοποιεί τον Ιωάννη Μανουσέλη να εξαπατά τους πολίτες του νησιού, να αφήνει απλήρωτα τα δημόσια καταστήματα για να καρπώνεται τα οφέλη από τις εξαπατήσεις και παρανομίες του Ιωάννη Μανουσέλη ο ίδιος.
Προς απόδειξη και τεκμηρίωση των μόλις ανωτέρω αναφερομένων Σας παραπέμπω στην με αριθμό κατάθεσης ΑΓ242/14-05-2018 αγωγή μου, κατατεθειμένη στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου κατά του Ι.Κ.Α.- Ε.Τ.Α.Μ. νυν Ε.Φ.Κ.Α. Ρόδου η οποία συνοδεύει μετά των σχετικών της, την 300/2019 ανταγωγή μου κατά των αντιδίκων μου, ως ενιαίο και αναπόσπαστο περιεχόμενο της.  
Στη συγκεκριμένη επιστολή μου θέτω τα δεδομένα που υφίστανται Πολεοδομικά και ένεκα της ιδιοσυγκρασίας και φιλοσοφίας των εναγόντων και της επιρροής που ασκούν στη δημόσια Διοίκηση και όχι μόνον σε αυτήν.
Παραθέτω δε και τις δυνατότητες και πιθανότητες της αξιοποίησης της ιδιοκτησίας μας και την πρόθεση μου να συνεργαστώ μαζί τους, μένοντας σταθερός στην υπόσχεση που έδωσα προς τούτο στην πρώτη ενάγουσα Αλεξάνδρα χήρα Φραγκίσκου Μαντζόν.
Επιπρόσθετα τους δήλωσα πως προσχωρώντας σε μια συνεργασία θα εξέλιπαν όλες οι μεταξύ μας αντιπαραθέσεις και δικαστικές διαμάχες, καθότι τα οφέλη πρόκειται να είναι ικανά να ικανοποιήσουν όλους τους εμπλεκόμενους.
Όσο για την μεταξύ μας μοιρασιά την έθεσα επί ίσων όρων.
Αν θα πουλήσουν, θα πουλήσω. Αν θα νοικιάσουν, θα νοικιάσω, με ίσους όρους, για να μην σταθώ εμπόδιο στην όποια αξιοποίηση την οποία μάλιστα εκχώρησα στον δεύτερο ενάγοντα, προς άρση οιουδήποτε κωλύματος, δηλώνοντας ότι θα είμαι αρωγός και θα βοηθήσω με την στάση μου στο έργο τον δεύτερο ενάγοντα.  
Εκείνοι τα μέτρα τους και εγώ τα δικά μου.
Να ησυχάσουμε όλοι και να πάρει ο κάθε ένας τον δρόμο του.
Ένεκα τούτων τους έθεσα και κάποιες επιλογές, για να τους δείξω ότι η μεταξύ μας συνεργασία, για εμένα είναι, μάλλον ήταν, μονόδρομος, εννοώ ότι δεν ήθελα να πουλήσω την ιδιοκτησία μου.
Τους ανέφερα δε ότι όσον αφορά την ιδιοκτησία μου ΓΑΜΜΑ (Γ) αυτή μπορώ να την οικοδομήσω, χωρίς να με εμποδίσει κανείς, όταν αποκτήσω την προς τούτο οικονομική δυνατότητα.
Όσον αφορά την ιδιοκτησία μου ΨΙ ΗΤΤΑ (ΨΗ), ένεκα του ελέγχου που ασκούν στην Πολεοδομία, πιθανόν να αντιμετωπίσω προβλήματα για να την οικοδομήσω.
Σε αυτή την περίπτωση τους ανέφερα ότι πρόκειται να την κάνω κοτέτσι και να βάλω κότες και κατσίκες να τις αρμέγω, ίσως και κουνέλια, για να τους δείξω επιπρόσθετα ότι δικιά μου είναι και την κάνω ότι θέλω.
Ας μην επιχειρούν ανορθόδοξα εναντίον μου και κατά της ιδιοκτησίας μου.
Από πού προκύπτει, εξ όσον ανωτέρω εκτέθηκαν, ότι εκβιάζω τους ενάγοντες;
‘’Φωνάζει ο κλέφτης, για να φύγει ο νοικοκύρης;’’
‘’Πήγαμε να τους πούμε και μας είπαν;’’.

«Με τον απόλυτο έλεγχο που ασκούν προς πάσα κατεύθυνση οι ενάγοντες επί δεκαετίες στο νησί, ας αναρωτηθούν ΚΑΠΟΙΟΙ για τα χιλιάδες γιαπί κτίρια που υφίστανται στο νησί, που αυτό οφείλετε.Οι κόποι μιας ζωής, ενός εκάστου από εμάς, έρχεται η στιγμή να τους αξιοποιήσουμε, ως επί το πλείστον, αγοράζοντας η οικοδομώντας  ένα ακίνητο.
Όλα σχεδόν τα διαθέσιμα χρήματα που είναι και το μεγαλύτερο μέρος του κόστους μιας οικοδομής, κατατίθεται στα μπετά και μετά αναζητούν όλοι χρηματοδότηση για να συνεχίσουν και να αποτελειώσουν την οικοδομή τους.
Μήπως πρέπει να αναρωτηθούν ΚΑΠΟΙΟΙ που οφείλονται τα χιλιάδες γιαπί που υπάρχουν στο νησί; Και ποια η τύχη τους;».
(Θωμάς Χ. Σπανός).

Σελίδες 39-43
Σχετικά με τον τρόπο φωτογραφικής έκδοσης της υπ’ αριθμόν 246/98 (σχετικό 03) οικοδομικής άδειας, έχουν αναφερθεί ήδη ανωτέρω, στις σελίδες 19-20 αντίκρουσης της αγωγής των εναγόντων .    

«…Πλην όμως ήδη από την έναρξη των εργασιών το έργο σταμάτησε, λόγω πολλαπλών καταγγελιών, οι οποίες προέρχονταν ως επί το πλείστον από τον πρώτο εναγόμενο, ο οποίος αιτείτο την κατεδάφιση του φέροντα οργανισμού του κτιρίου….».

Το συγκεκριμένο κτίριο είναι οικοδομημένο στην υφιστάμενη του κατάσταση, πολύ  πριν το 2003. Εγώ κατέφυγα στην Πολεοδομία για το συγκεκριμένο κτίριο για να ανακαλύψω την γενεσιουργό αιτία όλων όσων μακροχρόνια κατά εμού συνέβαιναν με αποκορύφωμα τους τέσσερις (4) παράνομους και καταχρηστικούς πλειστηριασμούς του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. νυν Ε.Φ.Κ.Α. Ρόδου, όπως εκτενέστερα αναφέρω στην προσκομιζόμενη, ως ενιαίο περιεχόμενο της 300/2019 ανταγωγής μου, αγωγή μου κατά του συγκεκριμένου ιδρύματος.
Τούτο έπραξα για πρώτη φορά με αίτηση μου, στις 30-05-2012 όπου και εκδόθηκε από την Πολεοδομία η με αριθμό 3493/13-06-2012 (σχετικό 17 α΄) απάντηση της.
Διά  αυτής δε με βεβαίωναν αρχικά ότι είχε εκδοθεί η υπ’ αριθμόν 376/1997 οικοδομική άδεια στο όνομα της «ΕΛΑΨ Α.Ε.– ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΝΖΟΝ» και μεταγενέστερα ότι η άδεια που αφορούσε την 80^Α Κτηματολογική Μερίδα Γαιών Ρόδου ήταν η 246/98 και όχι η  376/1997 (σχετικό 02).
Από πού προκύπτει ότι οι εργασίες του συγκεκριμένου κτιρίου σταμάτησαν ένεκα των δικών μου καταγγελιών;
Όσον αφορά την επίκληση των εναγόντων για την υπ’ αριθμόν 6010/17-12-2015 (σχετικό 17 β΄) απάντηση της Υπηρεσίας Δόμησης ότι πρόκειται να κάνει χρήση του άρθρου 4 του νόμου 2690/1999 περί της διεκπεραίωσης των αιτημάτων μου, αυτή εκμαιεύτηκε από την υπηρεσία και τον υπάλληλο αυτής Ανδρέα Γιαννακόπουλο ο οποίος παρελάμβανε, τουλάχιστον μία προκλητικά παρουσία μου, τις απαντήσεις της υπηρεσίας του αντί του δεύτερου ενάγοντα, (σχετικό 13).
Τούτο έπραξε καθώς κωλυσιεργούσε και υπέκφευγε να απαντήσει πλήρως στα ερωτήματα μου προς την υπηρεσία του και κάποιες φορές έχανε και τις αιτήσεις μου, όπως εκθέτω στην με αριθμό κατάθεσης 7978/12-11-2012 αίτηση μου, (σχετικό 17 γ΄).
Όσον αφορά για την προσφυγή μου στο ΣΥΠΟΘΑ η οποία απορρίφτηκε, αυτή είχε να κάνει με αίτημα ακύρωσης της υπ’ αριθμόν 246/98 που είναι ήδη ληγμένη η ισχύ της.
Σχετικά δε με την αφορά στην επίκληση των εναγόντων για το ότι η με ΑΒΜ Ε2015/1 ε τέθηκε στο αρχείο, έχω αναφερθεί παράλληλα και εκτενέστερα στην ιστορική ενότητα  «ΙΑ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ», της 300/2019 ανταγωγής μου, όπου στα πλαίσια του απόλυτου ελέγχου που ασκούν οι ενάγοντες στο νησί όλες οι δικογραφίες που αφορούν τους ίδιους και όσους υποστηρίζουν και εκπροσωπούν τα συμφέροντα τους, τίθενται στο αρχείο.
Σχετικά με το αίτημα μου διερεύνησης της αξιοποίησης της περιοχής μέσω συνένωσης των όμορων κτηματολογικών μερίδων 84 και 80^Α γαιών Ρόδου, που κατέθεσα στην Υπηρεσία Δόμησης Ρόδου, διά της υπ’ αριθμόν 4972/03-08-2012 (σχετικό 17 δ΄) αίτησης μου, είχε να κάνει ουσιαστικά με την διερεύνηση της γενεσιουργού αιτίας όλων όσων στην 300/2019 ανταγωγή μου εκτίθενται και για να δώσω διέξοδο στα αδιέξοδα των εναγόντων  σχετικά με την νομιμοποίηση και αξιοποίηση της ιδιοκτησίας τους, ώστε να πάψουν να επιχειρούν παράνομα και βίαια κατά εμού μέσω των φυσικών αυτουργών τους, που τέλεσαν τις αναφερόμενες στην 300/2019 ανταγωγή μου και στις προσκομιζόμενες μετά των προτάσεων και σχετικών της, αγωγές μου, αδικοπραξίες τους κατά εμού.
Η επανάληψη ότι το έργο της ολοκλήρωσης της οικοδομής σταμάτησε ένεκα των πολλαπλών καταγγελιών μου, είναι ψευδές και έχει απαντηθεί ανωτέρω, καθώς εγώ ξεκίνησα να απευθύνομαι στην Υπηρεσία Δόμηση Ρόδου για το συγκεκριμένο ακίνητο το 2012 οπότε και είχε ήδη ολοκληρωθεί προ πολλών ετών η υπάρχουσα δόμηση του.
Όσο δε για την προσπάθεια τους να παρατείνουν την ισχύ της 246/98 οικοδομικής αδείας τους το 2014 ψεύδονται ως προς την χρονολογία και αυτό για να με καταστήσουν υπεύθυνο ότι δήθεν ένεκα των καταγγελιών μου δεν παρατάθηκε η ισχύς της οικοδομικής αδείας τους.
Τούτο έπραξαν διά της υπ’ αριθμόν ΧΟΠ 5730/27-09-2005 (σχετικό 17 ε΄) μάλιστα ψευδόμενοι ως προς την ολοκλήρωση του φέροντος οργανισμού, προκειμένου να εκμαιεύσουν την παράταση της ισχύος της πολλαπλά ληγμένης 246/98 (σχετικό 03) οικοδομικής αδείας τους, όπως εκτενέστερα αναφέρω στην ιστορική ενότητα «Β. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΟΜΗΣΗΣ ΡΟΔΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ», της 300/2019 ανταγωγής μου.
Οι λόγοι δε που επικαλούνται για το ότι δεν έχουν ακόμη προχωρήσει στην ολοκλήρωση του κτιρίου τους ένεκα η υπ’ αριθμόν 102/29-05-2018 αγωγή τους κατά του Ελληνικού Δημοσίου, πιθανόν να ισχύουν και αυτοί.

Όμως εκείνοι που σίγουρα ισχύουν και αυτοί δεν μεταβάλλονται, είναι η αδυναμία δημιουργίας κυκλοφοριακής σύνδεσης, ένεκα της ελλιπούς απόστασης από την παρακείμενη σηματοδοτημένη διασταύρωση και η ελλιπής απόσταση της οικοδομικής γραμμής του κτιρίου  από τον άξονα της Εθνικής οδού Ρόδου- Λίνδου, όπως εκθέτω τεκμηριωμένα στην ιστορική ενότητα «Β. ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΟΜΗΣΗΣ ΡΟΔΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ»,  της  300/2019 ανταγωγής μου.   
Επαναλαμβάνουν παραπονούμενοι και υποκρινόμενοι ότι έχουν αδικηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο και δεν το ελέγχουν. Επί τούτων έχω ήδη αντικρούσει ανωτέρω στην αντίκρουση μου για την σελίδα δώδεκα (12) της αγωγής τους, μάλιστα με ιδιαίτερα καταδεικνυόμενη μεγαλύτερη γραμματοσειρά.

Σελίδες 43-44
Όλα όσα αναφέρω και επικαλούμαι, Ενώπιον οιουδήποτε Προσώπου, Αρχής, Θεσμού, Δημόσιας Υπηρεσίας και Οργανισμού, μέσω οιουδήποτε εγγράφου μου και καθ’ οιονδήποτε τρόπο, είναι αληθή και αποδεικνύονται συνοδεία εγγράφων που αποδεικνύουν και τεκμηριώνουν τα αναφερόμενα μου.
Τα δε έγγραφα που κυρίως επικαλούμαι είναι δημόσια έγγραφα και Δικαστικές αποφάσεις.
Επαναλαμβάνουν την ενόχληση τους για το γεγονός ότι τους αποκαλώ «κατάλοιπα της Ιταλικής κατοχής», αυτό με υπερβαίνει, διότι αυτό είναι γεγονός.
Όσο για την επαναλαμβανόμενη αναφορά τους για την δήθεν προσβολή από μέρους μου της μνήμης του εκλιπόντος συζύγου και πατρός αντίστοιχα της πρώτης και του δεύτερου ενάγοντα, αυτό δεν ισχύει και το γνωρίζουν πολύ καλά και κακώς το επικαλούνται.
Δεν έχω αναφέρει ποτέ κάτι άλλο πέραν του ότι ήταν Ιταλός κατακτητής εργολάβος δημοσίων έργων και ήταν.
Επαναλαμβάνονται στην σελίδα σαράντα τέσσερα (44) ανούσια και αναφέρουν και πάλι ότι έχουν βλαφτεί από το ελληνικό κράτος. Έχω ήδη αναφερθεί ανωτέρω για την αδικία που επικαλούνται και για την εκδικητικότητα που υποθάλπεται από έναν αδικημένο και εν προκειμένω τους ενάγοντες.
Οι  ενάγοντες είναι καλύτερο να πάψουν  να στρουθοκαμηλίζουν και να βγάλουν το κεφάλι τους από την τρύπα της εθελοτυφλίας τους, για να μην βλέπουν ότι τους βλέπουνε.
Όλοι στο νησί γνωρίζουν και είναι κοινό μυστικό το ‘’θεάρεστο’’ έργο τους.
Μου έχουν πάρει επανειλημμένως ιδιοκτησίες μου, μέσω του Ιωάννη Μανουσέλη και της ενορχήστρωσης τους μέσω των δημόσιων υπηρεσιών και των τραπεζών, μα κυρίως μου έχουν πάρει την ίδια μου τη ζωή.
Είναι η μαφία της Ρόδου με αρχηγό και ιθύνοντα νου την μαμά του κανακάρη των κατάλοιπων της Ιταλικής κατοχής τον Ανδρέα Φραγκίσκου Μαντζόν, δεύτερο ενάγοντα, μάλιστα και επιπρόσθετα κατά δήλωση της ιδίας πρώτης ενάγουσας.
Με κύριο χαρακτηριστικό τη γυναικεία φύση, καθώς όπως όλοι καλά γνωρίζουμε, οι γυναίκες δεν έχουν μυστικά μεταξύ τους, (μόνον οι Κυρίες έχουν), δημιούργησαν σε βάθος πολλών δεκαετιών ένα πάγιο και διαχρονικό σύστημα εντολών και πληροφοριών, στις Αρχές, τους Θεσμούς, τα δημόσια και τραπεζικά καταστήματα , με προεκτάσεις σε όλες τις τοπικές μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, ελέγχοντας απόλυτα τους λογιστές και τους δικηγόρους στο νησί και φυσικά και όχι μόνον αυτούς.
Όσο ισχυροί φαίνεται ότι είναι τόσο και ακόμη περισσότερο, ευάλωτοι και ανίσχυροι ουσιαστικά είναι.
Στηρίζουν το σαθρό οικοδόμημα τους στην αδιαλλαξία, το ψέμα, την απειλή και τον εκβιασμό.
Σκέφτονται και ενεργούν ύπουλα και ποταπά, στρουθοκαμηλίζοντας.
Το σαθρό οικοδόμημα τους, πρόκειται να κατακρημνιστεί σαν χάρτινος πύργος και για αυτό ένα πράγμα και μόνον είναι αρκετό και αναγκαίο.

Η απονομή Δικαιοσύνης.

Εν τέλει, παρακαλώ λάβετε υπόψη Σας.
Αναφέρομαι,  επαναλαμβανόμενος,  σε ένα τραγικό παράδειγμα, που πιστεύω ότι για την επιμόρφωση του ανθρωπίνου γένους, έπρεπε να συμβεί.

Ο Τιτανικός.
Ήταν ένα πλοίο, το μεγαλύτερο του κόσμου, (αυτοπεποίθηση).
Ήταν πολυτελέστατο, (ματαιοδοξία).
Ήταν αβύθιστο, ένεκα τούτου δεν φρόντισαν για τις ανάλογες λέμβους διαφυγής, (αλαζονεία).
Ήταν αντιληπτό από μίλια μακριά, ιδιαίτερα ως λαμπρά πολύ φωτισμένο τη νύχτα, (αφροσύνη).
Ήταν το μεγαλύτερο μέρος του, πάνω από το νερό, (ρηχό πνευματικό επίπεδο).
Ήταν τεράστιο και δυσκίνητο, δεν μπορούσε και δεν έπραξε αρκετά για να αποφύγει τη σύγκρουση, όταν αντιλήφθηκε την ύπαρξη του παγόβουνου.
Δεν νοούσαν ότι μπορεί να βυθιστούν, (οκνηρία, στρουθοκαμηλισμός).
Ήταν αμετανόητοι οι ιδιοκτήτες και δημιουργοί του, όταν αντελήφθησαν ότι δεν μπορούν να αποφύγουν τη βύθιση, μαζεύτηκαν στο υπερπολυτελές σαλόνι και άκουγαν μουσική, ατάραχοι, (αμετανόητοι).

……

Προτίμησαν να βυθιστούν μαζί του, (αδιαλλαξία).  
Μάλιστα στο παρθενικό του ταξίδι, (Άλλος ορίζει και τιμωρεί).

Το παγόβουνο.
Έχει το μεγαλύτερο μέρος του, κάτω από τη θάλασσα, (σοφία).
Κινείτε αθόρυβα και αργά, (υπομονή, καρτερία).
Δεν γίνεται αντιληπτό από μακριά, ούτε από τα ραντάρ, παρά μόνον οπτικά, είναι απαρατήρητο, (ταπεινότητα).
Δεν κινείτε αυτόβουλα, έναντι κανενός, απλά αφήνεται στη ροή του ρεύματος, (ανεξικακία).
Καμία απολύτως σύγκρουση,  όσο σφοδρή και αν είναι, δεν το βυθίζει.
Είναι, εκ φύσεως, αβύθιστο, (επιβίωση).
Μόνον η θερμότητα, εκ φύσεως,  είναι ικανή να το λιώσει, (αγάπη, καλοσύνη).

……

Είναι προτιμότερο,     να το αποφύγει     και      να μην συγκρουστεί
.
ΚΑΝΕΙΣ     μαζί του.

Εκλαμβάνω την με αριθμό κατάθεσης 254/04-11-2019 αγωγή των εναγόντων κατά εμού, ως τη σύγκρουση μεταξύ του Τιτανικού και του παγόβουνου, που προσπαθούσα να αποφύγω, προς τούτο και ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα τους μέσω του αρχιτέκτονα μηχανικού, να τους καταθέσω την πρόταση μου που εξέλαβαν, δήθεν ως εκβιασμό.
Όμως με την κατάθεση της 254/2019 αγωγής τους, στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, ήρθαν και συγκρούστηκαν μαζί μου.

Καλείται η Δικαιοσύνη διά της 300/2019 ανταγωγής μου και των παρόντων προτάσεων μου να καταποντίσει, κυρίως, το έργο των εναγόντων και τους ενάγοντες και να αποφανθεί γενικότερα, ποιους θα πάρουν μαζί τους.  
.
Επειδή, προσκομίζω και επικαλούμαι προς αντίκρουση της 254/2019 αγωγής των αντιδίκων, τα κάτωθι:
(Ακολουθεί αυτούσιος, ως έχει, ο κατάλογος των σχετικών των προτάσεων μου)

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ

.

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΧΕΤΙΚΩΝ
(Των Προτάσεων κατά της αγωγής με αριθμό κατάθεσης: 254/04-11-2019)
________________*****__________________

1. Η από Ιούνιος του 2012 τεχνική έκθεση πραγματογνωμοσύνης του αρχιτέκτονα μηχανικού κυρίου Νίκου Σαββόπουλου, (σχετικό 01 α΄).
2. Το σχεδιάγραμμα που συνοδεύει την από Ιούνιο του 2012 τεχνική έκθεση πραγματογνωμοσύνης του αρχιτέκτονα μηχανικού κυρίου Νίκου Σαββόπουλου, (σχετικό 01 β΄).
3. Το με αριθμό πρωτοκόλλου 8506/22-02-2013 απαντητικό έγγραφο της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Ρόδου, (σχετικό 02).
4. Η υπ’ αριθμόν 246/98 οικοδομική άδεια της Πολεοδομίας Δωδεκανήσου, του δεύτερου ενάγοντος, (σχετικό 03).
5. Το με αριθμό πρωτοκόλλου ΔΤΕ 1301/06-04-2015 απαντητικό έγγραφο της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, (σχετικό 04).
6. Το από 07-06-1998 Διάγραμμα Κάλυψης της 80^Α Κτηματολογικής Μερίδας Γαιών Ρόδου, του αρχιτέκτονα μηχανικού Βασίλη Αφαντενού, με εργοδότη τον δεύτερο ενάγοντα, (σχετικό 05 α΄).
7. Η πρώτη σελίδα μεγεθυμένη του από 07-06-1998 Διαγράμματος Κάλυψης της 80^Α Κτηματολογικής Μερίδας Γαιών Ρόδου, του αρχιτέκτονα μηχανικού Βασίλη Αφαντενού, με εργοδότη τον δεύτερο ενάγοντα, (σχετικό 05 β΄).
8. Το υπ’ αριθμόν 1600/2009 Πιστοποιητικό Ιδιοκτησίας του Κτηματολογίου Ρόδου, της 80^Α Κτηματολογικής Μερίδας Γαιών Ρόδου, (σχετικό 06).
9. Το υπ’ αριθμόν 6844/2019 Πιστοποιητικό Ιδιοκτησίας του Κτηματολογίου Ρόδου, της 81^Α Κτηματολογικής Μερίδας Γαιών Ρόδου, (σχετικό 07).
10. Η υπ’ αριθμόν 3651/2002 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου, (σχετικό 08).
11. Η με αριθμό πρωτοκόλλου ΤΥ 2267/01-04-1997 απόφαση του Νομάρχη Δωδεκανήσου και της Διεύθυνσης Υποδομών και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, (σχετικό 09 α΄).
12. Η με αριθμό πρωτοκόλλου ΤΥ 6903/29-05-1998 απόφαση του Νομάρχη Δωδεκανήσου και της Διεύθυνσης Υποδομών και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, (σχετικό 09 β΄).
13. Η με αριθμό πρωτοκόλλου ΧΟΠ/12-12-1997 απόφαση του Νομάρχη Δωδεκανήσου και της Διεύθυνσης Υποδομών και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου, (σχετικό 09 γ΄).
14. Η από 22-12-2019, αποσταλμένη με τηλεομοιότυπο, επιστολή μου προς τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ,  κοινοποιημένη αρμοδίως,  (σχετικό 10).
15. Το με αριθμό πρωτοκόλλου 2440/27-05-2013 έγγραφο της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Ρόδου, (σχετικό 11 α΄).
16. Το από 14-05-2016 απόσπασμα του Εθνικού Κτηματολογίου, της 80^Α Κτηματολογικής Μερίδας Γαιών Ρόδου, όπου καταδεικνύεται το αυθαίρετο κτίριο του δεύτερου ενάγοντα, (σχετικό 11 β΄).
17. Φωτογραφία σε πολύ κοντινό πλάνο του δολοφονηθέντος γάτου μου, (σχετικό 12 α΄).
18. Φωτογραφία σε κοντινό πλάνο του δολοφονηθέντος γάτου μου, (σχετικό 12 β΄).
19. Φωτογραφία κοντινού πλάνου του δολοφονηθέντος γάτου μου σε σχέση με το οδόστρωμα, (σχετικό 12 γ΄).
20. Φωτογραφικό μακρινού πλάνου του δολοφονηθέντος γάτου μου σε σχέση με το οδόστρωμα, (σχετικό 12 δ΄).
21. Το με αριθμό πρωτοκόλλου 5379/20-12-2019 έγγραφο της Υπηρεσίας Δόμησης, της Διεύθυνσης Πολεοδομικών Εφαρμογών του Δήμου Ρόδου, (σχετικό 13).
22. Η με αριθμό πρωτοκόλλου 1188/09-10-2017 αίτηση μου στο Πρωτοδικείο Ρόδου, (σχετικό 14 α΄).
23. Η από 06-10-2017 επιστολή μου προς την Ηγεσία του Αρείου Πάγου, κοινοποιημένη αρμοδίως, εγχειρισμένη στη Εισαγγελία Εφετών Δωδεκανήσου, (σχετικό 14 β΄).
24. Το υπ’ αριθμόν ΦΕΚ Β΄ 173/30-01-2019, (σχετικό 14 γ΄).
25. Η πρώτη σελίδα, ως ένδειξη κατάθεσης της με αριθμό κατάθεσης 478/15-04-2019 αίτησης μου προς το Πρωτοδικείο Ρόδου, (σχετικό 15 α΄).
26. Η από 15-04-2019 πρωτότυπη και ολόκληρη αίτηση μου προς το Πρωτοδικείο Ρόδου, (σχετικό 15 β΄).
27. Η υπ’ αριθμόν 95/17-04-2019 Πράξη του Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 15 γ΄).
28. Η από 22-10-2019 αίτηση μου εγχειρισμένη στη Εισαγγελία Πρωτοδικών Ρόδου, (σχετικό 15 δ΄).
29. Η υπ’ αριθμόν 385/23-10-2019 Πράξη του Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 15 ε΄).
30. Η από 17-05-2019 επιστολή μου προς τον αρχιτέκτονα μηχανικό Βασίλη Αφαντενό, (σχετικό 15 στ΄).
31. Η από 14-05-2019 διαδικτυακή επικοινωνία μου με τον αρχιτέκτονα μηχανικό Βασίλη Αφαντενό, (σχετικό 15 ζ΄).
32. Η υπ’ αριθμόν 452/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, (σχετικό 16 α΄).
33. Η με αριθμό πρωτοκόλλου 3493/13-06-2012 βεβαίωση της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Ρόδου, (σχετικό 17 α΄).
34. Το με αριθμό πρωτοκόλλου 6010/17-12-2015 έγγραφο της Υπηρεσίας Δόμησης Ρόδου, (σχετικό 17 β΄).
35. Η με αριθμό πρωτοκόλλου 7978/ 12-11-2012 κατατεθειμένη αίτηση μου στην Υπηρεσία Δόμησης Ρόδου, (σχετικό 17 γ΄).
36. Η με αριθμό πρωτοκόλλου 4972/ 03-08-2012 κατατεθειμένη αίτηση μου στην Υπηρεσία Δόμησης Ρόδου, (σχετικό 17 δ΄).
37. Το με αριθμό πρωτοκόλλου ΧΟΠ 5730/27-09-2005 έγγραφο της Διεύθυνσης Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου, (σχετικό 17 ε΄).

Ρόδος 07-02-2020

Ο αντενάγων                                                    Ο πληρεξούσιος δικηγόρος
Θωμάς - Δημήτριος Χρήστου Σπανός                    Αναστάσιος Ε. Μπακαλούμας

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Επειδή, όλοι οι ισχυρισμοί μου είναι νόμιμοι, βάσιμοι, αληθινοί και αποδεικνύονται από έγγραφα

.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ

ΖΗΤΩ

1. Να γίνουν δεκτές οι παρούσες προτάσεις μου.
2. Να απορριφθεί στο σύνολο της, η 254/2019 αγωγή των αντιδίκων μου.
3. Να καταδικαστούν οι αντίδικοι μου στη δικαστική μου δαπάνη.

Ρόδος 07-02-2020

              Ο αντενάγων                                           Ο πληρεξούσιος δικηγόρος
Θωμάς - Δημήτριος Χρήστου Σπανός                    Αναστάσιος Ε. Μπακαλούμας

Αγαπητοί αναγνώστες.

Συζητήθηκαν σήμερα Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, στην κεντρική αίθουσα του Δικαστικού Μεγάρου οι αγωγές:

1. Η με αριθμό κατάθεσης 234/11-10-2019 αγωγή μου κατά του Ιωάννη Μανουσέλη του Κωνσταντίνου.
2. Η με αριθμό κατάθεσης 254/04-11-2019 αγωγή των Αλεξάνδρας χήρας Φραγκίσκου Μαντζόν και του Ανδρέα Μαντζόν του Φραγκίσκου κατά και εμού.
3. Η με αριθμό κατάθεσης 300/30-12-2019 ανταγωγή μου κατά των Αλεξάνδρας χήρας Φραγκίσκου Μαντζόν και του Ανδρέα Μαντζόν του Φραγκίσκου.

Επειδή έκρινα την ημέρα αξιοσημείωτη, μάλιστα εν μέσω των ειδικών μέτρων για την πανδημία, θέλησα να κρατήσω και σήμερα ένα ενθύμιο αυτής και έβγαλα μια φωτογραφία με τον διορισμένο από το Πρωτοδικείο Ρόδου δικηγόρο μου κύριο Αναστάσιο Μπακαλούμα, στην  αίθουσα του δικαστηρίου.

Ρόδος 17-09-2020

Με εκτίμηση.
Θωμάς Χ. Σπανός.